onmogelijke ontmoeting
( met dank aan de inspirerende
droom van Riny )
zag in het park de oude schrijver
Mulisch hij liep stevig gearmd en
op het oog zeer geamuseerd te keuvelen
met een nog piepjonge verpleegster
hoewel ik weet dat je goden nooit
moet storen was dit rendez vous
echt niet te vermijden...
hij zag me en vroeg mij op de man af
' kent u Harry Mulisch..?'
' natuurlijk ken ik Harry Mulisch
was mijn antwoord terwijl ik nog wilde
toevoegen van wie kent hem niet'
ik heb werkelijk nooit eerder een
oude man door ijdelheid gestreeld
zo euforisch gezien en arm in arm
in blijdschap weg zien huppelen
Geplaatst in de categorie: emoties