Netgedichten over mystiek

netgedicht (nr. 929):

Cyclisch

waar is mijn stad
met haar kloppend
warme hart dat
overslaat en met
pulserende energie
de avond en nacht
extra pracht geeft

zeker als de meiden
losbollig en hooggehakt
op pad gaan dan
dan voel ik het losse
gruizelsteen eroderen
zie in ongebruikte tijd
het opgesloten onkruid

razendsnel opschieten
omdat het vrij wil zijn
uitschieter wil worden
in plaats van doodgetrapt
te worden door de
levensgevaarlijke hak

en dan met resten vuil
weggekieperd te worden
om terecht te komen
in het verwerkcircuit en
dan wie weet nog wel ooit
een van die losbollen ziet