‘Flodvåg’; schaamteloos ontnuchterend
Schaamteloos:
schitterend in een verkeerd lichaam;
loze schaamte, schaamte als ruimte,
als niet gebruikte mogelijkheid, ergens
achteraf verstopt, of uit het oog verloren.
Ontnuchterend:
we moeten nooit te helder denken.
Zo komen alle schroeven op water
liever hoog in het ritme van de wind
neerdalen met m'n kin op de hielen.
Rotsvaste overtuigingen kunnen gaan
schuiven door bijvoorbeeld de erosie
die ontstaat door klimaatverraad;
hoe zuiverder dit water, hoe wankeler
de huiver voor een helderder inzicht
als levenslustig cynisme; lugubere ironie,
of langzame wolken die slechts overdrijven
als de sarcascineasten het voorschotelen.
Kijk eens naar buiten, naar de kleuren,
zoals dichters geuren horen in voelen;
durf nat te worden tot aan het kruisje,
voorbij die kriebel, langs het ongemak
dat jouw leventje echt niet vergallen zal.
En, ach, hij zal het wel weer beter weten,
opdat het als lekkere scheetjes onder dekens
hangen blijft. ‘Blijf maar hangen’, zong hij,
als Heer der Kabouters. Dit is geen schaamte:
geen relaas met onacceptabele percentages
doorgestookte modder; langs gladde dijen
die de variabelen meestal doen vermeerderen
komt er zuchtend en traag een eind aan.
... ‘Flodvåg’; Fins voor overstromingsgebied (liedje van de band Orsak: Oslo)
‘Blijf maar hangen’; ‘Gouge Away’ van de Pixies ...
1 juli 2025
Geplaatst in de categorie: moraal