Dwaalroos (1)
Zij vraagt hem ten dans in een zaal
waar de dood zorgvuldig en vergeefs
wordt afgedekt en weggezongen.
De onzichtbare nadrukkelijk aanwezige
manifesteert zich in vlekken en
onder rimpels van de tafelkleedjes.
In ik-geef-je-een-roosje liedje
hij wurmt zich in het glas dat
uit beverige handen glijdt.
In opgeruimde niet te vermijden
stemmen in de namaak bloemen
zuchtend in vermoeide vaasjes.
Geplaatst in de categorie: tijd