De rode Deux Chevaux

De rode deux chevaux.

We reden het leven,
samen naast elkaar,
de rode deux chevaux,
maakte het altijd weer klaar.
Een hobbel,
een bocht,
soms een plots diep dal,
maar steeds weer omhoog,
met vertrouwen vooral.
-
De zon op het dak en de wind in ons haar,
het leven leek eindeloos,
vrolijk en klaar.
De motor zacht pratend,
gepiep van de rem
doorgaan,
dan halen we het,
vertelde een stem
-
We stopten bij velden,
genoten van de tijd,
van stilte,
van lachen,
van eenvoudigheid.
Langzaam werden herinneringen groot,
geweven in dromen,
geankerd in rood.
-
Nu is jouw reis afgerond,
stil tot besluit,
de wegen verstillen,
de lichten gaan uit.
Maar elke rit verder,
hoe ver ik ook ga,
voel ik jouw nabijheid,
als wind in mijn haar.
-
De rode deux chevaux,
blijft symbool van kracht,
een wagen vol leven,
vol liefde,
vol pracht.
En ook al rijdt jij niet meer,
zichtbaar naast mij,
je reist in mijn hoofd,
de herinnering voorbij
-
De rode deux chevaux,
is mijn herinnering aan jou.
mijn rots in de branding,
in momenten van rouw
Ik zie je rijden,
in de rode 2CV
Deze mooie herinnering,
neem ik in de toekomst mee

... Geschreven m.b.t het overlijden van mijn moeder. De rode 2CV was meer dan een auto. het was een vriend, een echte maat.. Jaren heeft ze erin gereden.. ...

Biografie van deze schrijver

deux chevaux 2cv eend

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 35