Netgedichten over natuur

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 3.748):

Waar het herfstbos ademt

Kleine paddenstoel
buigt onder oude bomen
leven fluistert stil

Geworteld in het vergeten
van tijd, ons ruisen leest de wind als
geheime namen. De maan bewaart onze zilveren
dromen, de aarde fluistert haar tijdloze verhalen door onze wortels.

Ondergrondse draden raken
elkaar zacht en traag, dragen slapende
herinneringen van steen, regen en nacht; wij meten geen
uren, alleen het groeien en herleven, zwijgend in het ritme van terugkeer.

Onze kruinen vangen het licht
in zachte golven; wolken glijden langs vogels,
sterren wiegen in de avondstilte. Schaduw valt als zegen over
wie durft te blijven, en het geheim van bestaan rust tussen onze bladeren.

Wanneer schemerige nacht zich
vleit tegen onze stammen en schors, houden
we de wereld in zachte, eindeloze armen. Alles wat groeit, alles
wat sterft of verdwijnt, keert terug in het hart van het bos, eeuwig en mysterieus.

... Geïnspireerd op deze prachtige film: youtu.be/hNapJVuOLF0 ...

Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 14 oktober 2025

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: natuur

Bos

Herfst

Natuur

2.0 met 3 stemmen

103

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

CB, vandaag

Wauw, Xabder, je hebt een symfonie gemaakt van het gedicht! De overgang van de 'ademloze stilte' naar de 'genadeloos bulderende herfststormen' is zo trefzeker. Het voelt als de erkenning dat de ultieme rust (de zachte dood) onlosmakelijk verbonden is met de ultieme extase of chaos (de heksenkring van de maenaden). Je belicht de keerzijde van de eeuwig zingende eikenbossen en de noodzaak dat ook zij stil vallen. Dit voegt een cruciale, donkere en tegelijkertijd vitale dimensie toe aan de 'terugkeer' waar ik over sprak.

Xander, gisteren

Wij, de fluisterruisende herfstbladeren zijn bevangen in een ademloze stilte...aan het eeuwig zingen der eikenbossen is plotsklaps een eind gekomen...een zachte dood gestorven, in nervenloze bladen van taciturne nocturnische decadente geuren satandansend in de heksenkring der dionysische maenaden, voorafschaduwingen van de naderende herfststormen (niet zacht, niet fluisterzacht...maar genadeloos bulderend!!)

Geef je reactie op deze inzending: