Onvoltooide lijnen
Ik twijfel altijd
over de kunstvorm —
of een regel voldoende is,
of stilte het gewicht draagt
van wat ik voel.
Woorden schuiven zacht,
vinden elkaar
zoals licht door ramen glijdt,
en soms lijkt alles
precies te passen
zonder dat ik het zeg.
Misschien is de kunst dit:
niet het antwoord kennen,
maar blijven aanraken
wat tussen de regels leeft.
... Het altijd twijfelen is soms zo moeilijk en tegelijkertijd weer gemakkelijk
Het durven starten maakt veel goeds ...
Geplaatst in de categorie: filosofie
mooie uitvoering der koekoek...