tussen de stofresten
het verleden mag blijven
ware waar het was
ten tijde van dat verleden
daarentegen moet de wereld
heden ten dagen liever nu
dan morgen de deur uit
alle kanalen leeggeveegd
weggeswiped of afgewimpeld
opgeblazen bubbels lekgeprikt
en onwelriekende bladzijdes
dienen als aanmaakpropjes
in de brandstapel voor haat
wat op zal gaan in rook
vervliegen in bevrijdende lucht
onherleidbaar neerdwarrelen
als een vallende avond
verfrissend
ingeademd worden
het zijn de woorden in
de oneindige cycli van
l’écriture automatique
outlook.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: tijd
oneindigheid 3.0 met 4 stemmen 
131
131
Geef je reactie op deze inzending:
in dit heelal,
in mijn uitdijend oeuvre,
- wat in wezen poëzie wezen zal,
waarbij de letters, mijn vingers,
als woordwaterval klaterend
tot zulk een gebral kwamen.
In mijn zoektocht naar een titel
stuitte ik op de term
'écriture automatique',
nooit eerder van gehoord,
maar gooide wel, en plein publique,
de strekking overboord.
Zo heb ik jaren door wilde natuur
geploeterd,
over ruige bergen gerend,
verdergekukeld,
zonder bekend te zijn geweest
met de 'trail-running-rage';
modieus gedoe,
zeg maar,
is niet echt mijn ding.
Ik doe maar wat (ogenschijnlijk),
dat is de kern, dat is het hoe
en waarom ik zing.