In de stilte van de herfst

Blaadjes dansen laag
kleurig ballet in de lucht
pirouette valt


Wind streelt traag de kale
takken en fluistert geheimen van een aarde
die zachtjes loslaat, en ik adem mee met het ritme van vallende
bladeren, hun zachte aanraking op de grond een zachte spiegel van mijn ziel.

Elke druppel regen raakt
mijn huid alsof het fluisteringen zijn, een taal
die alleen mijn hart kan verstaan, en ik luister naar het ritselen
van dorre bladeren die zich kronkelend over paden en grasvelden verspreiden.

Unieke kleuren ontvouwen
zich als een stille explosie: diep oranje, rood
en bruin, een stille vlam die niet brandt, die mijn gevoelige
binnenwereld verwarmt en ruimte maakt voor alles wat ik voel, alles wat ik ben.

De schemering drukt zich
langzaam over het herfstig land, ik blijf stil
tussen het loslaten en het vasthouden, en glimlachend voel
ik hoe de vergankelijkheid mijn wezen opent, zacht, wijd, ontvankelijk voor alles.

Biografie van deze schrijver

herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42