Stilte na jullie
De Stilte Na Jullie
Hier zit ik alleen in het huis,
waar mijn kinderen zijn geboren,
waar ze zijn grootgebracht.
Elke hoek, elke tegel fluistert jullie naam.
Maar ik weet, binnenkort zal het afscheid waaien,
waar naartoe—dat blijft de grote vraag.
Toch is het een illusie,
te denken met gesloten ogen
dat jullie hier nog zijn.
Alles is nu anders.
Niet wetend wat te doen,
luister ik naar elke beweging buiten,
hopend dat het jullie zijn.
De Stilte Na Jullie 2
De dagen glijden traag voorbij,
als bladeren die vallen zonder wind.
Jullie stemmen zweven soms
door het trillen van het glas,
of in het licht dat langs de gordijnen glijdt.
Ik dek nog steeds de tafel voor te veel,
een gebaar dat ik niet afleren wil.
De stoelen blijven leeg,
maar mijn hart vult zich
met elk gelach dat ooit hier klonk.
Misschien is liefde precies dit:
blijven geven, blijven wachten,
zonder iets terug te vragen,
behalve herinnering.
En als ik ooit de deur sluit
voor de laatste keer,
zal ik fluisteren:
jullie waren thuis.
Altijd.
De Stilte Na Jullie 3
De koffers zijn licht,
ik neem alleen wat ik nog dragen kan:
een naam, een geur,
de afdruk van een hand op mijn hart.
De muren ademen nog even
jullie adem na,
maar ik voel het:
zelfs stilte wil nu verder.
Ik draai de sleutel langzaam om,
zonder haast, zonder spijt.
Dit huis heeft mij gehouden,
maar het houdt mij niet meer vast.
Geen brief op tafel,
geen laatste gebaar.
Alle woorden zijn al gezegd,
in elke traan,
in elke lach die hier ooit leefde.
En als de deur sluit,
doe ik dat met zachte hand —
want liefde schreeuwt niet
wanneer ze vertrekt.
... De drie gedichten tonen het proces van loslaten en afscheid nemen van dierbaren en een geliefd huis.
Van gemis en herinnering groeit stilaan aanvaarding: de stilte verandert van pijn naar rust.
De spreker leert dat liefde blijft bestaan, ook zonder fysieke aanwezigheid.
Uiteindelijk wordt vertrekken een zacht gebaar van vrede in plaats van verlies. ...
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: afscheid
jullie
10
Geef je reactie op deze inzending: