een etmaal
de voorbije nacht was als de voorgaande dag
en zal haar bestemming komende uren voortzetten
dat kan ik gerust zo noemen, zeg ik met een zure lach,
het was druk in het donker, de hersenen hielden zich niet aan de wetten
het wordt een etmaal lang met kloppende spinsels
niet dat ik daarvoor kies, het is de weg die ik wel ken
vol met stuurloze terugkerende verzinsels
waartegen ik, ondanks enige ervaring, niet opgewassen ben
achteraf ja, achteraf, had ik het moeten weten
de signalen vertonen zich vaak al ruim van te voren
maar, ik ben dan niet onaangenaam in mijn fauteuil gezeten,
waar verplichtingen verdampen of gaan in zielloos staren verloren
de klok toont half zes, zonder gong, immers hij is digitaal
ik hoef enkel naar rechts onder in de vierhoek te kijken
zoals u ziet ontstaat uit een achtergrond met veel niets,
uit dit type ochtendstond, een nietszeggend poëtisch verhaal
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 22 november 2025
Geplaatst in de categorie: welzijn

Geef je reactie op deze inzending: