Dauw van de zee
In hoeverre je echt bij me bent
wanneer je leeft in mijn gedachten
durf ik niet uit te leggen
door middel van de geschriften
oude mensen die me brieven schrijven
over dauw van de zee
en breekbare liefde
die een ieder bij zich draagt, zo schrijven ze
terwijl ik eenzaam verder lees
over toekomstige natuurverschijnselen
rampen die elkaar opvolgen in rampspoed
complete volkeren die dreigen te verdwijnen
terwijl jij mij terug roept naar dauw van de zee
en het aangrijpende afscheid aan de zilte kust
een klein duwtje is voldoende
om me het zwijgen op te leggen
ik ben al bijna zonder levensadem
en zonder zuurstof kan ik nergens heen.
17 december 2025
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

Geef je reactie op deze inzending: