Sonnet voor moeder
Vervagen wil soms het beeld
van jou, mijn te vroeg gestorven ma,
maar bij alles, wat ik doe, denk ik na
en zie hoe gelukkig wij hebben gespeeld.
Mijn hulpeloos verdriet is met anderen gedeeld;
tijdens je lijden, bij je dood en ook lang erna.
Nu ik, net zo oud als jij toen, in het leven sta,
is' t duidelijk, dat de tijd niet alle wonden heelt.
Nooit heb je mijn gezin mogen zien,
dat mij steunt met alle kracht
en hun gulle liefde bovendien.
En daarom , als ik soms met hen lach,
beken ik, al laat ik 't niet vaak zien:
Ik mis je nog, ieder uur, elke dag !
Geplaatst in de categorie: overlijden