Netgedichten

netgedicht (nr. 2.726):

Flarden mist

Lachend kom je op me afgerend
valt in mijn wijd gespreide armen
schaterend laat jij je verwarmen
met kleine kusjes wordt je verwend

Mollige handjes bollen mijn wangen
ik knuffel je wiegend tegen me aan
streel je haren voor da’k je laat gaan
en plagend naroep: "ik ga je vangen!"

Ogen zoeken dwalend de vlugge rakker
die dribbelend uit het blikveld verdween
in sjaals van mist die alles omweven

klittend mijn wereld in komen zweven
besef knijpt de maag genadeloos ineen
drijvend in herinnering word ik wakker!