je ogen kijken dood
ik kijk je aan
kan je niet verstaan
je mond spuwt kleuren die
je tanden scheuren als je lacht
je lippen lijken dijken
gebroken door de vloed
van ijskoud blauw, bevriezend
in het vochtig rood van jou
ik kan je niet bereiken
want je ogen kijken dood
ontdooiend in het koele wit
waarin pigment verborgen zit
maar je handen hoeden lava
strelen magma uit het hart
de stromen gloeien pure liefde
ontsnappen witheet uit het zwart
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid