inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.733):

Oude dromen

een saffraangele maan
uit zoveel zonniger tijden
scheert de paarse toppen
van jouw oude horizon

zij lijkt jou zo schraal
zo droef voorbij te glijden
en sleurt jouw oude dromen
in haar gouden kraters mee

je stappen werden trager
en je woorden bleven haken
tot de glinster van de daken
licht en de schijn wat vager

het verleden schouwt en vraagt
wat is de zin geweest, de reden
heb ik te weinig in stilte gebeden
of is het de tijd die zo vertraagt

en

soms kan je haar gelaat ontwaren
als je jouw ogen aan haar luister went

maar

dan graaf je weer in die verhalen
waarvan je denkt
dat je het einde toch al kent

Schrijver: Verdano, 26 december 2003


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.691

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)