Kindergraf
Het woekerend mos waarop geen stap zich waagt
omringt de kille plaat, het gesloten luik
van het pril bestaan. De fuik
in het juist ontloken leven. Wie draagt
de glimlach terug en zingt
het kinderlied zoals het elders klinkt ?
Dit monument vol treurnis
verscholen en ook zo dodelijk stil
vertolkt zo koud en pijnlijk schril
de eeuwige grendel die op zijn deur is
zijn gulle lach uit het volle leven
is peilloos diep in het graf gedreven
Geplaatst in de categorie: overlijden