inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.323):

Kerkgang

Ze komt binnen, haar voetstappen
klinken hol en leeg in de lange gang,
even lijkt ze klein en bang
en naar lucht te willen happen.

Ze knielt en prevelt iets heel zacht,
en vouwt haar oude handen,
een paar kaarsen laat ze branden,
en het is alsof ze lacht.

Niemand schijnt haar nog te storen,
als ze begint te bidden,
een paternoster ritselt in haar hand.

Zoveel dierbaren reeds verloren,
hoeveel, dat laat ik maar in 't midden,
alleen met God heeft zij nu nog een band.

Schrijver: Ditheke, 24 maart 2004


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 607

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Helen Josephs
Datum:
25 maart 2004
Email:
edith_meyershotmail.com
Je hebt volkomen gelijk.
Bij deze aangepast. Zo beter?
Naam:
Herman
Datum:
24 maart 2004
Email:
grouwelshermanhotmail.com
Leuk om lezen en ik weet hoe moeilijk het is om iets te verwoorden, maar driemaal het gebruik van "lijkt" is net iets teveel.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)