inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.544):

Doorzien

zuiver speel ik nu al jaren
en weet dat jij dat hoort
zowel accoorden als maten
nimmer is het nog ontspoort

er zijn zieltjes die knijpen
om er bij te mogen horen
alles stellen zij in het werk
om zich in de rust te boren

geniepig kruipen zij naar binnen
om een hartje te winnen
want ze zijn uit op het hart dat klopt
wat bij hen al langer is verstopt

de kier waardoor zij naar binnen slopen
staat door verraad niet langer open
keihard wordt die deur dichtgesmeten
als je je oprechtheid bent vergeten

je ruikt nu zoals het diepste riool
terwijl ik zuiver speel op mijn viool
je stank belet mij zuiver te blijven
omdat die mij lijkt in te lijven

als ik nu stop met spelen
zal jouw hart verlangen naar geluid
maar door je eigen zieke geest
is dat sprookje nu voor goed uit

Schrijver: Jasper de Jong, 26 april 2004


Geplaatst in de categorie: ziekte

2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.011

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Anita
Datum:
11 juli 2004
Email:
parsonterriermsn.com
Ik wil je graag mijn komplimenten geven voor dit gedicht, zo veel gevoel, zo goed omschreven, geweldig, echt waar!
Naam:
Amy
Datum:
3 mei 2004
Email:
eminemgirl_03hotmail.com
Wat een mooie gedicht, kan je trots op zijn

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)