Het overzeese
Geschrokken van zoveel naaktheid
- ze had de bomen nog nooit zonder bladeren gezien –
geurden alle gedachten naar strijd
was het leven wankel, onzeker en alles misschien
Struikelend over verdroogde dromen
aan haar flanken de ruïnes van huis en haard
de omhelzing waar ze nooit los van zal komen
de wijdse leegte waar ze nu in staart
Ze heeft haar hart al opgeschoond
verdwijnen wil ze, het overzeese breken
haar woning hier is uitgewoond
de grijze vlag voorgoed gestreken
Nog even omzien, nog even rondgelopen
dan trilt ze, knielt en gooit haar koffer open.
-------------------------------------------------------
Uit de verzamelbundel 'Liever Dichtbij' / 2004.
Geplaatst in de categorie: woonoord