kwetsbaar genieten

de winter kan zijn broze leven
geen zomergloed meer geven
enkel een sluimerend bestaan

in vroeger verdwaald, zo verloren
voelt de wereld stilaan bevroren
draagt niemand meer een naam

dichter bij de stilte gedreven
is alleen zijn lijf nog gebleven
schijnbaar door niets meer geraakt

toch als een merel zich laat horen
streelt het lied zijn dovemansoren
tovert een glimlach op zijn gelaat

dan luistert hij in het wankel heden
naar wat nimmer is vergeten
door oude klanken weer ontwaakt

waar hij op winterse dagen herboren
bij vlagen kan voelen, zien en horen
dat de zomer, zijn zomerlief nog bestaat

Schrijver: bert van der linden, 31 december 2004

mjc.leemreijzehome.nl

ziekte van alzheimer dementie vader

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 1.860