inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.466):

je spriette hoog

ik liep de bomen langs
mijn handen op hun bast en
lachte want ik had je even vast

je spriette hoog
met takken naar het blauw
wortels in de de grond, bevroren kou

ik zie je reiken naar de zon
een zacht bewegen in de lente
sneeuw nog aan je voet als winters rente

je stam is warmer nog dan mijn
gedachten, ik voel de stromen gaan
die al zo lang op voorjaar wachten

we sprankelen in samen denken
lachen zacht, ontwaken pril en groen
jouw woorden zijn mijn warmste geschenken

Schrijver: wil melker, 12 februari 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.047

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)