inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.936):

nacht

ik heb je lief
in mijn armen
mag je draaien

mijn lichaam volgt
je en ik voeg me
naar je lijf

ik hou je vast
omdat ik weet
dat je weer gaan zult

wanneer de vogels
fluiten om een
uur of vijf

mijn voeten tasten
langs je tenen
en je kuiten

mijn vingers strelen
al de zachtheid
van je huid

ik voel het ruw
en onaangeraakte
wezen

in jou herken en
huil ik eenzaam
vrezen uit

Schrijver: klaasje, 14 april 2005


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 703

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Annejan Kuperus
Datum:
14 april 2005
Email:
ajkuperushotmail.com
Een ode aan de nacht, die
Later langzaam weer verdwijnt
Een ode, voor altijd. Soms kreten van
Onmacht. Wetend dat een nacht vaak
Eeuwig mag duren. Nooit voor lang, daar
De dag ons wakker schudt.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)