sterven bij daglicht

ik heb mijn hand gereikt
al zo vele malen
in momenten van zijn
telkens ontmoet ik weer
bij het sterven van de dag
de dood van jouw jeugd
jouw vingers zullen
mij nooit kunnen raken
ze zijn reeds geknakt
niet meer te helen

je ziel verduisterd
door zwarte visioenen
voelt mij niet meer aan
alles wat ik wil delen
vergaat als bij voorbaat
langs schreeuwende kelen
van wanhoop en verraad
heb je liever dat ik
in het zicht van het licht
je toch maar laat gaan

sterven daglicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 1.294