Luchtkasteel
Eindeloos lijken we verder te gaan
voorzichtig tastend en later overmoedig
als pelgrims op weg naar weer een nieuwe maan
kil en koeltjes zoekend naar een warmbloedig
bestaan in de striemde regens van verdriet
met vage vergezichten in het verschiet
Achter de kale trede een steile klim
naar een wijde blik achter de horizonnen
waar geleden verleden zich snel en slim
vermengt met luchtkastelen en ballonnen
vol opgeblazen dromen voor overmorgen
snel tollend aan een hemel zonder zorgen
Parels van het voorhoofd van het noorderlicht
ruisen gestaag langs de slapen van een ster
verbaasd wis ik de tranen uit mijn gezicht
jij slaapt dichtbij en de Grote Beer brult van ver.
Geplaatst in de categorie: tijd