belichte schaduw

als verstrooid dichter
in de beschouwende schaduw
weef ik mijn gedachten
van al dat ontgaat
aan licht of zicht
of verwachten

geborgen en verborgen
in de mensenziel
u zoudt haast gaan denken
is leven slechts zwarte inkt:
het vergaren van zorgen

ik vertel u van schoonheid
van vragende tastende vingers
de weelde van ingetogen blijheid

kent u milde dragende ogen
van geleefde ouderdom
bent u ooit door een eerste lach
van een klein kind verleid

ja, zoals u ziet
schrijf ik ook wel
groen getint
dat komt als
een mens, jij
mij zo maar bemint

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 2 augustus 2005

axelgezahotmail.com

schaduw zwart groen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 562