Vanaf mijn wolk kijk ik naar de Aarde Daar zie ik broeder tegen broeder vechten Om een strijd tussen de ouderen te beslechten Maar wat heeft dat nou eigenlijk voor een waarde Vanaf mijn wolk kijk ik naar beneden En denk ik na over welke reden Want angst en haat uit het verleden Vergiftigen steeds maar weer het heden Willen die ouderen geen…

God, als je nog ergens bent Waarom? God als je werkelijk lief hebt Waarom? God als je van alle leven houdt Waarom? God als je almachtig bent Waarom? Waarom wordt onschuld wreed vermoord, krijten moeders in asresten van een oorlog de namen van hun zonen? Waarom scheurt haat met geslepen klauwen de hemel open wijzen vlammen omhoog bloeddoorlopen…

vandaag ben ik in gedachten bij onze jonge strijdende krachten in Uruzgan volgepland met opdrachten door kolonels met volmachten sober gelegerd in kampen om zich aan elkander vast te klampen 's nachts muisstil onder fletse lampen waakzaam zonder te verkrampen op missie leg ze vredig aan banden zijn ze gewapend tot op de tanden om bij vuur…

Meer dan woorden spreken daden die de ware geest verraden.…

Op de Eerste Dag dan vieren wij uw stralende geboorte met een oorlog in het Oosten waar de onschuld werd verbrand om een ezel die in woede zich ontstak en nietsvermoedend zich steeds stuk liep op de steen die hij niet vinden kon in zand En met bloed nog aan zijn handen loven wij uw nageboorte op de Tweede Dag gezworen in een doodgeboren…

Mijn starre ogen staren Wezenloos in verre leegten De lucht is drachtig Van geuren des doods Het verderf is tastbaar Mijn verdriet onzichtbaar Doch immenselijk groot Ik zak op mijn knieën Betast met mijn vinger De koperen stank van Smerig verhalend zand Mijn geboortegrond is rood Doordrenkt van het leed Getekend en besmeurd Door de moordende…

ontdekt in toevallige vodden en verschrikking zwaar in hoofden gegriefd met niets dan wat overblijft van hun jaren en die van hun kinderen kansloos slepend, of in brikke bouwsels blootgesteld bestaan zij korttijdig in beeldenknipsels van verslagen dagen in veilig verkokerde cocons van speculaas en chocoladewarme weldaad gevlucht hooguit…

Zieke geesten dwalen rond op een stukje dorre grond Roepend het is ons beloofd maar geen mens die dat gelooft Rovend, moordend wet verkrachtend ieder ander mens verachtend Trekken zij hun droeve spoor bidden zij nog steeds in koor Aan een strijdgod uit het verleden Heer verhoor onze gebeden.…

de lijn schuift op steeds neemt het aantal overlevenden af dat nog uit eigen ervaring kon spreken alleen al om de macht te krijgen langzaam soms hardleers gingen wij van na de oorlog het lange en brede zwijgen steeds beter begrijpen onze woede verdampte onder de vele bewijzen van het menselijk tekort en het gewone leven ging tijdens…

De kasteelhoeve biedt warme geborgenheid. De IJzervlakte laat de strakke wind vrij spel, toont scherp de witte zerken.…

een zachte hand engelenwit strooit hemelse noten over het aardse gedonder…

En dat ik, met het zicht van jouw gestolen ogen mijn geloof weer had gevonden om de bladzijden van het boek met geluk in mijn hart uit te lezen voelde ik, herinner jij je nog de bittere armoede de dagen dat we in de winter vloekte met handen zo koud en verloren stonden we op straat te bedelen zo jong en toch reeds vergeten daar sprak…

Een mooie klim naar boven wandeling met fraai uitzicht. Die vrije wijde wereld! Dan ga ik binnen, word stil, op deze berg van diepe duisternis sla ik mijn ogen op. Hier stonden beesten, die mensen als dieren behandelden. Een waanzinnig moordsysteem werkte als een langzaam gif. Ik wil hier nooit meer naar toe zei ze wilt…

Een brute kermis van verwarrende emoties draaiend als een donkere gedachtemolen in het beschadigde hoofd van het misbruikte kind is de kleine speelhut nu een zwarte holle leegte scherpe geur van verschroeide geweerlopen ontlasting, urine, door angst losgelaten in duister ontsnappen, de duivel naast de dood draait het kind nu de kast weer…

negentig jaren geleden verstomde het geweld herinneringen bleven indringend en wreed de somme ieperen verdun en de ijzer op de 11de van de 11de wilde hij nog iets zeggen nog in de houding staan maar alles weigerde dienst veteraan henry allingham zijn zwijgen sprak boekdelen afgevoerd in een rolstoel het applaus hoorde hij niet…

Trompetgeschal dat de stilte doorbreekt, echoot door over de Belgische velden. Een meneer in een driedelig pak spreekt, hij verhaalt over de vergeten helden. Die gebukt gingen onder 't mosterdgas, ver van hun kinderen en van hun vrouw. Loopgraven ploegen zich door het gras, rood van het bloed, glinsterend dauw. De vlag, sobertjes half stok…

trek je het nog een beetje je was marinier, weet je en dan hangt je mond scheef, rechts doet het niet meer de ouwe hap zag deze attack niet aankomen, dat doet zeer met moeite verwelkom je de bezoeker met links en dat doet pijn, je was zo anders gewend…

Er is een rechtmatig wenen in de rechtspraak der onrust door zonverloren dromen van tegengestelde emoties en aan elkaar grenzende illusies is niets meer hetzelfde een leidraad voorbij een lengte een tunnel lijdzaam door de engte geen helder licht aan het eind zonder horizon, deze soldatenmars naar doden en vernietigen vijanden erger…

rebellen plunderen piraten kindsoldaten stokken, speren, machetes dansen door de straten stoffig heeroom, waarom heeft u mij verlaten een dikkop profiteert van westers onvermogen, negers dansen in alle staten duister werelddeel, melkflescapsule heeft niet geholpen…

Twee namen gekrast in een oude boom een groot hart in wanhoop gesneden verweerde klanken tussen bladerenzoom alle hunker naar morgen vermeden hun wereld stond al jaren in brand waar lichamen ondergronds leden verloren zij hun stad hun land vonden bunkers als huis van heden het mes, verroest, werd onlangs gevonden maar de boom was niet…