Op het eind expres een fout maken, deemoedig – toppunt van hoogmoed.…

haan in de wolken waait met alle winden mee er is geen keuze was het kippenhok zijn thuis zette hij kip naar zijn ha(a)nd…

Hij concentreert zich: eerst gaan zijn benen trillen -- daarna zegt hij iets.…

Ik draag zomaar wat, liefst ruime kleren, ik ben – naakt van nature.…

Mijn mooie uitzicht bescherm ik tegen rovers – Met zware luiken.…

Er valt zoveel goeds te doen, denk ik wel eens, tsja – soms denk ik wel eens...…

we dorsen hebzucht en maaien akkers met graan we rapen kruimels en plukken leven rijp groen zoet en bedorven zaaien we twijfels vergaren woorden met de zeis oogsten we taal we nemen elkaar op korrels van zout of we zaaien stormen in glazen met water…

Op reis in al mijn herinneringen zoek ik – waar ik naartoe ga.…

Uit goedheid doe ik alles graag groot, leer van mij: klein is goed genoeg.…

een deur opent zich in funeaire tijden ik blaas nieuw leven in mijn oude huid draag ik fabels en feiten en tralies tegelijk nu ik amper weet opent stilte de ramen naar een verre blik ik open boeken die aan de wereld knagen zelfs aan mijn gelijk…

Tot diep in de nacht las hij, diep de woorden in – We graven hem op.…

Ik houd van bloemen, maar niet omdat ze mooi zijn! Omdat ze bloem zijn.…

Maan achter takken – Kijk, denk er niets bij, maar kijk: maan achter takken.…

Een madeliefje zien en er niet aan denken – ermee instemmen.…

Met eerlijk delen, als vrienden, begint tweespalt – die de vriendschap splijt.…

Knijp een oogje dicht, en zie wat verboden is – kan toch gebeuren.…

Mijn therapeut vindt geesten gewone mensen – spokend in je hoofd.…

Wij zijn verhalen, verhalen van verhalen – verder zijn wij niets.…

iemand trekt met kalk een witte lijn op de muur rond jouw lijf je bent getekend zonder schaduw verdwijn je in het donker je houdt een lege koffer vast een beetje bevend stapt je rechterbeen in de stroming van de ongewisse tijd een kalkrestje rust gelaten op het verstrooide haar iemand ziet je…

Woorden zijn woorden, bleek, tot we ze kleur geven – met onze daden.…