De God die ik heb geschapen, is een goede god. De Godin die mij heeft gebaard, is een heilige godin. Hij heeft me kracht gegeven. Zij heeft mij gemaakt, tot wie ik ben. Zij zijn het tot wie ik bid. Zij zijn het die mij troosten. In angstige, eenzame uren, praat ik alleen met hen.…

Dit is wellicht een nieuwe geestdriftige kreet uit het vernuftige streven van Amerika 's wetenschap deze trotse eigengereide roep glijdt snel langs me heen bemoedigt bij 't verdwijnen echter mijn vastgegroeide verhouding met God welke zich langzaam aan opbouwt niet door peinzende metselaarskunst maar dankzij genade ongedwongen groeit…

3 wijzen ze kwamen en brachten hem geschenken: een hamertje wat spijkers en een rozenhouten kruis. een godenzoon een kind van god krijgt speelgoed waar het later iets aan heeft…

O, die klaprozen langszij wanneer je op de snelweg rijdt, dat zomers rood tussen het groen, groots in uitbundigheid. Als pauwenveren wuiven zij een speels pauzeerakkoord, dit rozenveldapplaus vertolkt Gods eigen scheppingswoord.…

Bij de zaligverklaring van de Salvadoraanse Aartsbisschop Oscar Romero werd een een visie Van hem werkelijkheid; dat vijfendertig jaar Nadat hij vermoord werd zijn geest onder zijn Volk zou Herrijzen in een nieuwe tijd. Het waren zijn woorden destijds bij leven Geuit, dat zijn geest onder de mensen zou herrijzen bij hoger besluit. Gelijk…

we keken naar de lichtjes aan de hemel ongelofelijk lang ergens begon iets wat we denken noemen we dachten: lichtjes schijnen door de mottige gaatjes in het zwarte gewaad van een alomtegenwoordige dood steeds branden we kaarsjes de kaarsjes zijn onze sterren van lichtprotest tegen de dood we blijven kijken naar de zwarte…

Dat Yeshua mij vergaf uit liefde deed Hij onder meer omdat ik zelf die 'bekeuring' nimmer zou kunnen ophoesten. Doordat onnoembare Wonder ben ik uit genade door de allerhoogste prijs ooit uit de geschiedenis -Zijn Bloed- geworden tot een schakeltje in Zijn geheel. Nu in Zijn heden kan ik niet…

ik heb de neiging in God te geloven niet zomaar een god maar gewoon in God dan zie ik echter die drie lettters G o d en ik besef elke andere combinatie Jaweh Dieu al die woorden kunnen dat en verwijzen tevergeefs naar het hoogste in een plat en pijnlijk heelal…

Om een doorbraak te voltooien bekrompenheid te logenstraffen voorspellingen recht te doen maar bovenal Zijn taal in tongen om te zetten voer ons Voorbeeld op ten hemel... Afscheid bleek niet het laatste woord, slechts een bitter middel. Stel dat een punt een tunnel wordt naar een uitgesproken land voor dromers - uw verbeelding…

Wie schuilt er in de mensen die eeuwenlang in God geloven in de bloemen en het verwelken in vrede en de zegen van boven wie helpt ons verder strijden om de oorlog te vermijden is het een geest, een ziel of een verlaten hersenschim als alles toch een einde kent gaan we weer terug naar het begin.…

Jammerklacht van godenkinderen aan kolkende rivieren. Hulpgeroep van eenzaamheid aan dovemansoren gericht. ‘Waarom, oh heer, heeft u ons in de steek gelaten?’ Een zware dialoog van aangezicht tot aangezicht. Hoor mijn broeders.…

Ooit werd hier rode steen op rode steen gestapeld in wild verband Ons land door monnik, broeder,pastoor bestuurd met milde en ook strenge hand Geen vreemde kracht -van buiten- werd ingehuurd gearbeid werd er 'aan den lijve' Even zoveel gebeden verhoord en onverhoord Nu resten muren als stenen tekens van een rijk verleden…

Weer klinkt het nieuwe lied uit tuinen waar ’t oud verdriet is weggedaan en wat zo lang niet werd verstaan dat bloesemt nu uit duizend kruinen.. We vieren Pasen – feest van licht, Een groot geheim, een vergezicht.…

In het graf gelegd, met doorstoken zijde waar bloed en water zijn ontsprongen. Rust nu maar uit na al die wreedheid, na ons verzuim U lief te hebben. We wisten niet wat we deden, daarom kregen we vergeving maar groter nog is uw tederheid tot waar geen woorden reiken, tot we zullen stralen, nu en ooit en opstaan zoals Gij, de Levende…

Vingers aan Zijn handen schrijven in het zand van verlaten stranden en drijvend land Schrijvende Hand tekent op de wand 't rijk geschonden en te licht bevonden Tekende Hand schiep ons leven heeft dier en plant vormgegeven Begerige handen bleven branden vrucht genomen dood gekomen Handen doorboord aan 't kruis geslagen gegeseld…

Handen gevouwen volledig vertrouwen de wereld uit als ik mijn ogen sluit. Hemelse machten in gedachten zonden eruit als ik mijn ogen sluit. Vaderlijk gehoor ik die verloor biddend luid als ik mijn ogen sluit. Smekende vragen door U gedragen geen geluid als ik mijn ogen sluit. Lof en dank groeiende rank van binnenuit als ik…

Ik zei de zwerver: "Ik pluk een roos", "Ik pluk de wereld een tuin met bloemen", "Ik pluk de wereld een paradijs", "Ik geef het rode wangen om te zoenen". In Ede zal het zijn! Waar de mensen zonder pijn, Van mijn schoonheid mogen proeven. Waar naar soort klein of groot, Zonder angst voor de dood, Ieder wezen niet minder voor de ander zal…

Mamma, mamma, ik ga dood! Twee armpjes omklemmen haar, over haar heen golft een warme brij, het kind, opgelucht, leeft de dood voorbij, voor het eerst in zijn peuterleven nam hij kennis van overgeven. Op een dag denkt zijn moeder aan dit moment, aan Jezus die doodsnadering ook herkent, in gedachten Zijn armen om Vader geklemd zich…

Wie zegt, dat een mens niet gelovig is wanneer de loop naar de kerk wordt vermeden, heeft nooit verder gekeken dan de kerkentop hoog is. Geloof zit niet in een kerkbank, geloof zit diep van binnen!…

Nog laat Kerk haar spits zien het Woord Gods lezen Misschien een teken? vermaan van hemel? Maar het ge-orakel en gezemel is niet van de lucht Het Kerkvolk zucht schudt het moede hoofd Wie of wat.... wordt er anno 2015 nog geloofd?…