Grote zalen galmend van sterke zang en daverende spraak verhalend over heerlijkheid of grootse overwinning zijn bij geestelijke voeding stralende lekkernijen die we gaarne tot ons nemen het ware geloof is echter een kleine druppel deze verspreidt zich bescheiden ongemerkt maar onbelemmerd door heel de daagse maaltijd bouwt het gangbare…

TUSSEN DE AVONDEN Eens zullen we ons afvragen wanneer wordt de aarde één zoals hij dat heeft bedoeld kijken elkaar in de ogen zien de rechte weg haten de met bloed doordrenkte aarde zien de vooroordelen geen leugen uit de waarheid is gekomen om fouten toegegeven in het eigen geloof diepgeworteld in het jong alkoof bitterheid en…

Staande voor de kast verzucht je kijkend naar de lucht wat trek ik aan vandaag… als eindelijk je keuze is gemaakt komen de regenbuien dan hoor je het gefluister trek toch vandaag die mantel aan die zo bevrijdend voelt met al die mooie plooien waarmee iets wordt bedoeld bescheiden en zachtmoedig meelevende en goed, verdragend en geduldig…

bertha lispelt: laat een jood mij slachten, drammedarissen! meer achtergrond: http://schrijven.wikidot.com/berta-lispelt…

Nooit denk ik zonder zuchten aan die langste dag hoe in de kleine, zo benauwde kamer wij afscheid van mijn moeder namen de aardse tent al afgebroken was nu zoveel jaren later mijn schoonmoeder zucht, benauwd in de te grote kamer, de langste dag weer nadert richt ik mijn ogen naar de lucht zie voor me wat er overblijft, de dorre plekken…

Wanneer ik wil gaan slapen zingt er iets in mijn hoofd ik denk aan de dingen die God ons heeft beloofd hoe Hij ons komt halen, Zijn geliefde volk, wij Hem tegemoet gaan op een hemelse wolk ik voel me zo rustig, als Hij dit voor ons wil dan word ik als het zover is vanzelf wel opgetild zo ga ik heerlijk slapen, totdat Hij mij weer wekt…

Modeny dem dan steblemja skarideri vlotaya skem blockda, blockda brockda yem braya sma naran steran clavoyama sucremi braya suremi naran steran modeny mi modeny dem dan. * *bovenstaande inspiratie is een reeds lang geschreven klankgedicht, als ik even niets weet te schrijven voer ik terug naar klanken welke mij voldoening…

Geest die vuur en liefde zijt, breek benauwde banden; Gij die ons van angst bevrijdt, open hart en handen. Zachte bries die zalft en warmt, mensen doet ervaren hoe Gods liefde hen omarmt, vrede wil bewaren. Babel omgekeerd gemaakt: mensen die plots weten hoe Gods vuur ten diepste raakt, nieuw maakt, ongemeten. Geef ons dan weer sterke…

Gij die vuur en liefde zijt, doe de harten branden; mensen van hun vrees bevrijdt, open mond en handen. Liefdegeest, vreugdegeest, doe ons allen leven, wil ons vrede geven. Gij die als een stille gloed in de ziel wilt vonken waar de hoop ons zingen doet, want door U geschonken. Adem Gods die suist heel zacht, teder mededogen…

het is werkelijkheid die men van binnen door begeestering ervaart en zich komende dagen fijn besnaard over ons verspreidt gelijk een duif verbindingen legt, zich aan het ongrijpbare wijdt dat licht schenkt aan elkanders zielenwegen opdat leven liefde zegt en naar het voelbare inzicht wenkt…

Uw zon verrijkt de zomerdag uw Geest is zacht aanwezig, uw Woord klonk in de morgendienst nog nagenietend zont de zondag voort het lichtdoorlatend groen kleurt tegen hemelblauw schaduw fluistert uw luister waar zondag maandag wordt, het donker licht ontmoet ontwaakt in mensenogen opnieuw uw zondagsgroet. Zie voor de afbeelding…

al heeft hij ons verlaten hij laat ons niet alleen wat wij aan taal bezaten gaat mee als zonneleen Foto © Dick & Margo van Berkum…

Veerkrachtig geloof is een zwak zuchtje dat al dansend voortzweeft van bloem naar bloem omhoog zweeft _ de wijde lucht tegemoet waar verrassende vrijheid wenkt door ruwe stormwinden geslagen wordt vermoeid op brullende golven neerzakt onder vernielzuchtig schuim verdwijnt bijna zinkt maar stootsgewijs verder drijft lang ronddraait - tenslotte…

Waren wij traag als slakken ook vrij van alle ongemakken en kenden we klok noch tijd dan leefden we dicht bij d' eeuwigheid Dan werden we door licht gedragen hoefde geen God ons meer te schragen we kropen voldaan naar de ontknoping zonder kennis van wat ons voorging Doch deze gang willen wij niet gaan hunkeren naar snelheid in ons bestaan…

Daal van boven met uw zegen in ons leven, in ons hart, vul ons met uw gouden regen, wees een gids op al de wegen die wij gaan, leg een woord in onze monden voor de mensen in hun nood, er is vrijspraak van de zonden voor wie zich met U verbonden weet en leeft, laat de wereld van U horen, drijf uw Woord de harten in, laat er hoop worden…

1. psalmodie ik droom mij blinder dan versluierd licht stem harp en luit tot vrome bede schouw deemoedig Sions heuvels beween het verloren vergezicht 2. de wind die waait verholen doch scheppende Geest waai als wind weer vrij zing Uw bruisend lied in alle talen over liefde, vurige liefde verrijs…

In haar witte toga stond ze midden in de kerk te blazen als de wind tegen de uitgebloeide paardebloem pluisjes cirkelden rondom beschenen door het licht van de door glas in lood komende zon het is als met de wind je ziet hem door de dingen die bewegen net als de pluisjes neerdalend op uitgesleten tegels zo is de Geest, je ziet hem…

je oude huid spreidt zich over de lakens en met een pen trek je contouren over continenten jij zocht ze nimmer op in het niemandsland staat een huis met het licht nog aan doch jij gaat vanavond buiten slapen onder de nieuwe maan op het koude steen kijk je naar het leven ginds de uiteindelijke stap uit je lichaam een hemel…

Soms dan waren wij het vuurbeest veel te plat om dood te gaan bekeken wij zijn prentenboek van kaft tot kaft - licht aangeschoten trapten wij hem op zijn staart of op zijn oude bokkenpoten gaven wij het ongezegde door het ongewoon gezegde door van leven en de santenkraam en alles wat men zag We waren duizendkunstenaars zeiden de bloemen…

De kerkdeur zwaait open, vreugde kleurt de stoet. Onder het klokgelui van de immense toren stijgen luchtballonnen als vurig rode tongen met handgeschreven vlammen de hemel tegemoet. Gedreven door de wind vertolken vlammentongen Gods lof door ons bezongen ademend pinkstergloed.…