'n Dorp genoemd naar Nicolaas van Myra Feeëriek gelegen aan het Tjeukemeer Net als overal komt de Sint ook hier weer Met Pieten, zonder smoesjes en weerga Wat is nou de crux van dit snel-sonnet...? Kind'ren slapeloos; willen niet naar bed...…

Bisschop Nicolaas van Myro Leefde in de vierde eeuw na Christus zero Kerkgangers met een warm hart en veel poen Gooiden het geld in de kinderen hun schoen Alles werd verdeeld onder de armen In het huis met het kruis van erbarmen Zo reisde Sint Nicolaas de wereld rond Tot hij dodelijk vermoeid een hulpje vond Verkleed als grappige clown lenig…

Het leven is een jongleren tussen goed en ook slecht tussen onwaar en terecht een contempleren is het tussen los en gehecht tussen vrede en vecht! tussen een witte en zwarte knecht tussen een oude baard of één met stoppels, recht tussen een is-dat-de-moeite-wel-waard? of dat je pas laat je lijf eens neerlegt tussen gezond en ongezond onbevreesd…

Piet en Sint stonden blij te lachen want ze zagen zoveel vlaggen voor hen in dit land wapperen. kou deed mensen hun tanden klapperen en heel veel kinderen opgewonden die op hun ouders arm of aan de hand van oma en ook opa, zelfs aangelijnde honden wachtten aan de waterkant. Sint riep tegen hen: Olaaa! Hij kreeg bijna tranen in de ogen…

Een der stervelingen hier op aard Heeft zomaar impulsief een vers gebaard Waarin hij, ongerijmd zonder mijn weten, Mij dementia praecox heeft verweten Vrijgevig zijn is mijn tweede natuur Die klaarheid zou ik gaarne willen bieden Aan hen die dankbaar zijn, geen kwade lieden, Daar raken kinderen van overstuur Al voeg ik dan veel woorden…

Özcan Akyol heeft het niet getroffen Zijn schoen is voor een O van marsepein Met beide puntjes net een maat te klein Dankzij Jamin heeft hij nog kunnen boffen Het was de Rotterdamse snoepgoedreus Die zei "Geen nood, dat komt wel goed, hoor Eus!"…

Sinterklaasje, halvegare Drink gerust een ouwe klare Maar leeg eerst die jutezak Voor je teruggaat naar het dak Vorig jaar was je 't vergeten Maar dat zal je niet meer weten Toen je weer je paard besteeg Was mijn fles al half leeg Die lege zak mag je wel houwen Daar kun je weer cadeaus in douwen Bedankt voor alles wat je bracht Dat je niet…

Sint zijn paardje sloeg op hol En dit is dus niet gelogen Sint zijn jurk stond helemaal bol En zijn baard woei voor zijn ogen Ieder die het zag gebeuren Dacht, dit is toch al te maf En ik weet, ’t is af te keuren Maar ik zag het als zijn straf Hij vergeet mij al de jaren En ik ben juist vreselijk lief Ik denk dat Sint dus moet besparen…

Als ik de tuindeur open doe kijken Wolleke en Bolleke Twee langharige poezen uit de buurt Me aan. Aan de Delftse gracht staat de hele school Zingend op Sinterklaas te wachten Terwijl verderop een geel gemeente busje Met een mijter logo is geparkeerd. Er was op Sinterklaasochtend vroeger bruine chocolade schoolmelk In plaats van de gewone…

Sint Nicolaas loopt eenzaam en verlaten beroofd van Zwarte Pieten door de straten hij schudt wanhopig zijn bejaarde hoofd alsof hij wat gebeurd is niet gelooft Hij wordt beschuldigd van discriminatie hij, Sinterklaas, patroon der integratie! die eens per jaar z'n hele kapitaal aan kinderen geeft, voelt zich bekocht en schraal De koude wind…

sint is gezwart piet is gewit hun beide gebitten blijven helder en wit soms grijpt sint terug op piets' bestraffende roe maar zingende kinderen wordt hij nooit moe sint wil zijn pieten een spiegel voorhouden hij niest eerst drie keer, want wat is hij verkouden de pieten kijken in spiegelend glas en zien daar zichzelf, zoals dat steeds was…

Dit jaar kleurde de hoofdstad klavergroen met in de Stopera een burgermoeder, maar wie werpt zich er op als kinderhoeder? Goedheiligman, ik heb met u te doen een pepernoot die denkt in wit óf zwart verdient geen koek, alleen nog maar de gard.…

Op een Dashond Een dashond uit Heerhugowaard, Heeft gisteren plechtig verklaard Dat, Deo Volente, De omnipotente Goedheiligman heden verjaart. Op een Das Een dyslectische das uit Hasselt, Die steeds alle woorden verhaspelt, Weet niet als je 't vraagt (Het is godgeklaagd) Hoe je in 't Nederlands het woord das spelt.…

Hoewel 't nu zes december is, al schijnt de Sint vertrokken, de Maan nog door de bomen en de Heiligheid nog vals, wij zetten straks de schoenen op, de klompen en de sokken en dansen op 'Kapoentje' geen flamenco maar een wals Als ieder jaar, begin december, wachten wij geduldig totdat Sints vele schijngestalten weer vertrokken zijn en vragen…

heeft denk ik vast wat te maken met deze decembertijd mijn gedachten wegen thans zwaarder dan op andere dagen net als mijn beurs; kan ik dat tegenwoordig slecht verdragen mijn hoofd op houden is dan ook een dagelijkse strijd ter wille van het dichten en het dagelijks bestaan voed ik mijn tijd met arbeidsvol werken en denken ’s avonds deerlijk…

een wereldje vol onbegrepen zaken dwarrelt nevelig door de straat alleen het licht van de lantaarnpaal bestaat het trekt ons aan als wij gaan spelen samen lachen en steeds harder praten maar geeft ook schaduw in de stilte van samen niets is meer zeker in het leven van vandaag cadeautjes en het feest van sinterklaas door woorden van vriendjes…

De najaarslucht is van gehinnik zwanger: Daar komt de Sint weer in zijn soepgewaad. Zijn lange baard wordt alle jaren langer, Die sleept vandaag of morgen over straat. Want geen van zijn dienstwillige consorten Verstout zich het gevaarte in te korten, Behalve als de schimmel er op staat.…

Elk jaar bezwaart dit menig volwassen hart Zijn ze nu medewerkers of knechten Moeten we hun band loven of bevechten Kleuren de Pieten zwart of roetzwart? Kinderen savoureren een feestdag Buiten lijnen kleuren brengt ze niet van slag…

Welke.... zou hij kiezen? de keuze dit jaar voor Sint groot Welke..... zou hij in de bek kijken? want 't paard kreeg hij kado van Holland van onze Koning die heeft z'n paarden hier gestald Genoeg gras voldoende stro de herfstzon als 'Hollands warmtebron' De Sint stond zich onder de mijter .....te krabben Een zwart paard…

Gekleurd beschrijft het bijbelboek hoe ik leven schiep op elke hoek en dat al wat is bij mij begon, maar ik had niet de hand in licht en zon; pas later ben ik in mijzelf gaan geloven en kwam het kind in mij naar boven. Ik deelde land en zee in tweeën en schiep zingend de zeven zeeën. Toen ik aan de mens begon, miste al terstond een elektron…