420 resultaten.
Schouwer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 73 Wat doe je met de zaken die je ziet
Waarschuw je de betreffende personen?
Bespaar je hen een ongekend verdriet
Belet je ze hun karma op te schonen
Wat doe je met de dingen die je weet
Die onherroepelijk hen zullen schaden
Hoe kosmisch is de wet voor een profeet
Wat laat hij wel wat niet in zonlicht baden?
Hoe heilig is de gave die hij kreeg…
Embryonale blauwdruk
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 56 Alleen de eeuwige tragiek
van de condition humaine
vertelt mijn multifocale brein
dat geen enkel ongekloond
levend wezen der humanoïde primatensoort homo sapiens
tussen dampkring en datumgrens
tot in lengte der dagen
en de jongste dag
in deze wondere wereld
der duizelingwekkend multidimensionale
alzijdig audiovisueel panopticaleidoscopisch…
Dankbaarheidspreuk
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 109 Ik ben dankbaar voor dit leven
Al het goede op mijn pad
Alle lessen mij gegeven
Hoeveel wijsheid daarin zat
Laat mijn leven steeds vervuld zijn
Van de kracht van dankbaarheid
Laat haar energie vrij stromen
Op mijn zielenreis door tijd…
Geen licht zonder donker
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 zij weent
gebroken voelt het
die plek
waar liefde zich bevindt
door pijn overmand
tast zij in het duister
niet wetende of
het ooit nog helen zal
zij slaat haar ogen op
bidt naar de hemel
of verlossing nabij is
een zonnestraal breekt door
het donkere wolkendek
laat haar weten dat
licht er zijn mag
na een tijd van duisternis…
Etude
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 Met elke strofe vangt aan een prelude
In 't vingertoppenstrelen der beminden
Die ook spiritueel elkaar lief vinden
Ononderbroken spelend hun etude
Hun woordeloze vrije minnekozen
Wil 't liefste doorgaan tot
in 't eindeloze...…
Het universum antwoord
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Na de stilte in de kerk
een meditatief moment
waar ik Hem mijn verdriet voorlegde
overdacht of ik het juiste pad volgde
kwam ik niet veel later
bemoediging tegen op straat
een zangeres die daar stond
'Listen to your heart' is wat zij zong
voor mij het antwoord
op hetgeen zich in mij roert
wegen zijn ondoorgrondelijk
synchroniciteit iets…
Missie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 62 Omstuwd door Licht kan ik mij voortbewegen
De zon is oud en moe en slecht ter been
Mijn ogen glijden over naties heen Zien donkere wolken, zwaar van zilte regen
Zien aura's, waarin vieze, bruine vegen
Miljoenen harten moedeloos,van steen
Daar tegenover, liefdevol, sereen
De engel en de gids, dikwijls verzwegen
Word stil, stel serieus…
LICHAAM VECHT MET GEEST
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 Het hoofd is zwaar
vol krioelende gedachten
gauw rust zoeken
neerploffen op de sofa
rug tegen de leuning
wiebelend zitten
hersenschimmen blijven kwellen
rusteloos om je heen kijken
de divan wenkt stil
aaaah lekker languit
op dat soepele kleed
tussen zachte kussens
eindelijk stroomt
die vermoeide hersenpan leeg
geeft zich vanzelf…
Oneindigheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Voorbij onze zichtbare wereld
ligt iets moois in het verschiet
iets dat menigeen nog niet kent
wat men hemel of het eeuwig leven noemt
Waar lijden en verdriet onbekenden zijn
en waar je waarlijk wordt gezien
bestaansrecht vanzelfsprekend is
het gaat niet om geld en goed
Sommigen aanschouwen een glimps
van die nu nog verborgen wereld
het…
Ongekend
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 103 Een gezicht uit een ander leven
Vertrouwd en vervreemd
Tijd verdwijnt
Duizend eeuwen geleden
Alsof het gisteren was
Verder weg dan ooit
Ongezien verschijnen
Onhoorbaar verdwijnen
Ongekend bestaan…
HANDWERK RAADT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Meester Hocus Pas stapt in een bomenring,
waarbinnen geheimen wenken én weren,
wil steeds sterker zwarte kunst beheren:
"Almaar wijder maak ik mijn gezichtskring!"
Zijn schaduw toont een verrassende draaiing,
baart het vrouwtje Alma, dat hem zal leren
driftige plannen bedachtzaam te keren.
Haar breiwerk schept grootse verwondering.
De pennen…
alles heeft een verhaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 54 de lucht is donker
het land ligt onder een
zwaarbewolkte hemel
kinderen!
laat de zon verrijzen
werp haar in de lucht
als de zon gaat liggen
en zijn arm opsteekt
schijnt hij uit zijn oksel
als hij zijn arm laat zakken
wordt alles donker
als hij die weer opsteekt
lijkt het alsof de dag begint
alles heeft een verhaal
als je maar kunt…
Elementen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 49 Waarop het Vuur sprak:
"Ik zal branden,
woeden, om me heen slaan.
Kom, Lucht,
wakker mij aan."
Beide zetten hun tocht verder
Tot Water als kleine stroom
hen aan de oever tot stoppen noopte.
En alzo de rijpe vruchten
van Aarde redde.…
Thisbe
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 52 We worden weliswaar wedergeboren
Weerwolven, waanzinnig wild
of wreed
Woestijnvaders in jeremia's keet
Heremieten met termietenoren
Wervelende derwish kluizenaren
Avant-la-lettre heilig op pilaren
Zielzoekend Sinaï Egyptenaren
Harptokkelend eensnarige gitaren
Rollen in de dode zeebeweging
Heethoofdige illustere vertogers
Antonius…
Bohémien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 49 Laatst ontwaarde men in 't
hoge noorden
Een geval van lantefanterij
Was 't een plantagezwerver,
een nomade
Danwel een doorgedraaide bohémien?
Hij deed niet aan halfnaakte waderij
In parkvijvers van het noorderplantsoen
't Was ook geen losgeslagen dwalerij
In 't centrum van de knusse
oude stad
Waar allengs verder aan de horizon…
Nachtpauw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 21 Mijn kleren zijn zwaar, lastdieren
met zakken vol zorgen, ik laat ze
wassen wanneer ik slaap, drogen
in het licht van de maan, ademen
Er kabbelt water in het donker
van de kloof tussen de bergen
hier en daar vuurvliegjes
die willen seksen, ze dansen
voor me uit naar de baai
het water is nog warm
zoals toen ik kind was
met mama in bad…
Lichtkind
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Verandering, metamorfose of transitie
hoe je het ook noemt
het vraagt je mee te bewegen
met wat er op jouw pad komt
Wat het je brengt, dat weet je niet
het is reuze spannend
maar dat gevoel van geen controle hebben
maakt wel erg onrustig
Je weet dat het erbij hoort
en dat het er mag zijn
net als andere gevoelsemoties
deel uit maken van…
Het levenloze lichaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 ligt op de koude grond
zij staat erbij en
mensen snellen toe
machteloos zijn ze maar dan
arriveert de ambulance en
broeders ontfermen zich
over haar stoffelijke resten
zij praat tegen hen maar
niemand lijkt haar te horen
de ontheemde ziel blijft
in verwarring achter
maar dan hoort zij haar naam
een engel vertelt haar:
'Dit is het einde…
Donkere maan
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 80 Vannacht is het donkere maan
Tijd om je te laten gaan
Wat goed was, dat neem ik mee
De rest geef ik aan de zee
De pijn gooi ik in het vuur
Het afscheid is voor lange duur
Al wat niet was, is vergeven
We zien elkaar in een volgend leven…
Spiegel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 65 De wereld is een spiegel
Elk mens een spiegeldeel
Soms gaat er eentje stuk
Die krijg je niet meer heel
De scherven missen stukjes
Het spiegelbeeld is raar
Er is geen dan herkenning meer
Contact over en klaar
Er komen nieuwe spiegels
Rond, rechthoek, ruit en heel
Die laten je jouw zelf weer zien
Ieder een ander deel…