418 resultaten.
Heks III
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 Ik ben priesteres
van de Grote Moeder,
haar dochter
en haar hoeder;
Ik wortel in haar,
zij gaf mij leven
opdat ik dat in liefde
door mag geven;
Ik adem haar adem
en zing haar lied,
ik dans in haar armen
die mij beschermen,
troosten en verwarmen.…
torenklok
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 101 deze schemering maakt het zicht zacht.
deze schemering zorgt dat het licht lacht.
de heesters hebben hun hartslag verlaagd.
de torenklok haar tijd vertraagd.
in de lucht hangt een kristallen stilte.
de coniferen zijn zichzelf genoeg.
de boom is in zichzelf verzonken.
alsof hier nooit geluid heeft geklonken
en ook niemand daarom vroeg.…
Loslaten
netgedicht
2.0 met 124 stemmen 252 muren lijken te krimpen
licht omarmt het licht
ontsluit de deuren
en laat me gaan
ik zal de sleutels bewaren
in al mijn handen
geen schimmenspel meer
ik durf weer op de hoge ladder
de buurman maakt zich zorgen
misschien bereik ik vandaag
de hemel of de zon
het is goed zo
het zijn geen leugens
er zijn veel ruimtes te vullen
en de muziek…
Hormonale helix
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 48 Ecopedia, satyrpatrones en
beschermvrouwe der faunen
niet te verwarren met Eucalypta, de Welverborgen heks
vertoont zich op diverse
hotspots in het trollenareaal
der rodondrieten en axonen
in verfraaide verfomfaaide minutieus door Bangladesen gefabriceerde jade en smaragdbronzen gewaden
indigo kousebanden met
Oost-Indische inkt versierde…
Explorer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 53 Een ijsberggigant
glijdt voetje voor voetje
op drift geraakt
van antarctica
ongezien als zeeruim
explorer naar de kusten
van zuidelijk afrika
Zo'n reis door de tijd
zullen wij allen maken,
eens op een keer
zo niet nu, danwel dan
geen robot van barabas
of met een spider
geen game met een crawler
die nergens toe leidt
geen…
Begankenis
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 51 Wij allen zijn monaden
Wij dansen op en neer
Wij hinken heen en weer
Op steeds andere paden
Wij zijn bezielde vonken
Op weg naar de mystiek
De Akasha Kroniek
Voorlopig vreugdedronken
Wij vallen terug of stijgen
Op weg naar het Niet Iets
Naar Heelheid in het Niets
Waar wij weer vorm verkrijgen
En eindelijk ervaren
Waarom wij pelgrims…
Tuus sum
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 63 Slaap doet wonderen
en wandelen ook
zoals onze vriend
Matthew Walker reeds zei
ik denk aan het eind
van de ochtend
dat ik straks met mijn
tweewieler op pad ga
alhoewel ik een harige
viervoeter van vrouwelijken
kunne wel prefereer
nog in gedachten
en twijfels neem ik
toch maar de benenwagen
om een uurtje te struinen…
Dia de los Muertos - De Dag van de Doden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 87 Ze rusten niet de doden
ze dwalen al werden ze in
graftombes te ruste gelegd
Ze komen terug de doden
houd je vast aan dit hangend koord
lispelt de turquoise slang
Ik ben een Lemniscaat
volg mij ik wijs de weg
naar de wereld
Een onzichtbare reis
een gemaskerd bezoek
aan levende wezens
Waar Kali haar bloedige
scepter zwaait…
O nacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 51 Hoe heimelijk mijn geweten zich
ook keert tegen het nachtelijk
heenkomen van mijn gaan, schuifel
ik in het bedreven zijn als een
ontzielde Samaan ( 1 ) doch met het weten
van een berooide Brahmaan ( 3 ) die dan
tóch edel van geest tot de hoogste kaste behoort.
Zowaar ik nu langs de zerken ga en mijn
oor terwille ben om in de duisternis het…
Stilte
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 110 De stilte ontwaakt
De maan bergt haar licht
Ontdaan wordt alles
Van tijd en gewicht
Laat maar gaan
Laat het maar vrij
Wat vrijkomt
verandert
In nieuwe stukjes
jou
mij
en wij…
Etherisch
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 74 Voor M.W.
Allez, malenka aquarel
bezing het licht der zonnebaan
de solarplexus zonnevlek
ellips der aequatoriale
vederlichtheid der humaine condition van 't tien dizaines
broos en vluchtig mensbestaan
In 't onderzonse ondermaans
waar zomerzot en zomertaling
's winters koning winter paaien
in de lente lissen laaien
met trompet en…
Aan het einde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 Zijn ademhaling stopt
alleen nog een zucht
het lichaam zwijgt
de geest vertrokken
Eeuwige ziel
betreedt een ander gebied
een nieuwe reis begint
waar het mens zijn eindigt
Dit grote mysterie
ligt voor ons allemaal
gelovigen en niet-gelovigen
er is geen ontkomen aan
Zodra we aankomen in het onbekende
beginnen we ons te herinneren…
Weten te leven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 80 Wat je voelt
kun je niet zien.
Wat je bedenkt
kan niemand raden.
Hoe je doet
kan iemand inspireren.
Maar waar je verkeert
zal niemand investeren.
Wat je benauwt
begrijp je vaak niet.
Waar je van houdt
moet zich nog manifesteren.
Hoe je ook hoopt -
men blijft twijfel zaaien.
Daarentegen zal wie schrijft
ondubbelzinnig noteren…
Diep is de nacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 69 voor M.W.
Aan de rafelranden van
het schaduwrijk der nacht
zwijmelen verzonkene
gedachten in vergetelheid
van sepia en indigo
in woordeloze beeldentaal
naar donkerblauw en violet
in peilloze bezonkenheid
verstolen overvaart
incognito en ongezien
anonymus in het verblijf
van nachtdoorwakendheid
sluimerend in diepe remslaap…
Waarheid in mijzelf
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 46 Ik wil kijken
naar de waarheid
in mijzelf
Wat is het
waar ik
nu niet
naar
wil kijken?…
Paletpalaver
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 63 'Je ruimte omarm je met kleur'
bezweert ons de blauwgele reus
uit het land der midzomernachtzon
illusoir, overdreven, niet waar
Waar waart hij met zijn geestesoog
was het haveloos, vaal, minder goed
toen in 't peilloos diep van zijn gemoed
iets in hem ontstak, 't boze oog?
Wat voor kleuren wilde hij mengen
blauwe knoop, rood gevaar,…
Schouwer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 73 Wat doe je met de zaken die je ziet
Waarschuw je de betreffende personen?
Bespaar je hen een ongekend verdriet
Belet je ze hun karma op te schonen
Wat doe je met de dingen die je weet
Die onherroepelijk hen zullen schaden
Hoe kosmisch is de wet voor een profeet
Wat laat hij wel wat niet in zonlicht baden?
Hoe heilig is de gave die hij kreeg…
Embryonale blauwdruk
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 56 Alleen de eeuwige tragiek
van de condition humaine
vertelt mijn multifocale brein
dat geen enkel ongekloond
levend wezen der humanoïde primatensoort homo sapiens
tussen dampkring en datumgrens
tot in lengte der dagen
en de jongste dag
in deze wondere wereld
der duizelingwekkend multidimensionale
alzijdig audiovisueel panopticaleidoscopisch…
Dankbaarheidspreuk
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 108 Ik ben dankbaar voor dit leven
Al het goede op mijn pad
Alle lessen mij gegeven
Hoeveel wijsheid daarin zat
Laat mijn leven steeds vervuld zijn
Van de kracht van dankbaarheid
Laat haar energie vrij stromen
Op mijn zielenreis door tijd…
Geen licht zonder donker
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 zij weent
gebroken voelt het
die plek
waar liefde zich bevindt
door pijn overmand
tast zij in het duister
niet wetende of
het ooit nog helen zal
zij slaat haar ogen op
bidt naar de hemel
of verlossing nabij is
een zonnestraal breekt door
het donkere wolkendek
laat haar weten dat
licht er zijn mag
na een tijd van duisternis…