441 resultaten.
Verbeterd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
200 Na langdurig vechten, vergaderen, dromen
heeft de mensheid zich amechtig herpakt.
't Gros van de mensen trekt lessen
uit hoe de aarde is opgebouwd.
Men ziet af van het eigenbelang.
Vele armoedigen worden opgevangen.
De inhaligen schamen zich diep.
Er is meer dan de god van de maag.
't Gros van de mensen werkt digitaal.
Men weet de data…
archipel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
183 kleine plukjes gedachtegoed
in blauw markant
omgeven door veraf
tussen aankomst en vertrek
ergens, boven de zenith
als een opwaartse horizon
een sneeuwbleek strand
door palmenschaduw bemind
alles zonder woorden
en geen mens te zien…
Herbegrafenis
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
244 Er woont een nieuweling in haar
Voor Kerstmis uit de dood herrezen
Hersteld, geheeld, bevrijd, genezen
Haar vaders urn kreeg voor elkaar
Wat eerder aan haar werd bewezen
Er woont een nieuweling in haar
Voor Kerstmis uit de dood herrezen
Ze is op tijd van zessen klaar
Haar leven is zeer uitgelezen
De dood hoeft ze niet meer te vrezen
Bestaand…
miniatuur 8
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
150 het is je ziel die ik ervaar
oprecht naar buiten gericht
kwetsbaar, zwak in het aardse
maar krachtig tussen jou en mij
een tederheid
zo wonderlijk van gewicht…
niets
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
234 Er is veel meer
ooit dan nu
vroeger en later
er is veel meer
daar dan hier
verder links en rechts
hoger en lager
elke ervaring
is verbinding
van herinnering
met verwachting
vroeger aan later
voorbij gaan
aan komen
inzoomend
komt alles nader
ingezoomd
lijkt alles groter
uitzoomend
worden we nietig
uitgezoomd…
magisch
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
267 purperblauwe
gedachten zwenkten
met hem mee toen
hij onverhoeds
in de Lethe
tuimelde
de bodem bezaaid
met glinsterende
blauwe stenen
zijn ogen
lichtten op
hij hapte
naar adem
boven de rivier
een vlucht van
duiven in de
koepelblauwe
lucht
iemand vroeg:
heb jij
onlangs de
man gezien
je weet wel
die met dat
witte…
Voorouders
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
185 I
De lange lijn van het bloed
stroomt voort vanuit de oersoep,
waar lust en liefde leven
verwekken, verder geven;
generaties, geslachten,
veelvormige levenskracht
die door mijn aderen stroomt,
nog steeds dezelfde droom droomt:
dat in het heetst van het spel
zelf, ander, samen smelten,
in lust en liefde leven
verwekken, verder geven.…
Nachttrein
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
216 Verwezen en onwezenlijk zo vroeg
Zijn nachtelijke sporen uitgewist
Van stortbad en van echtelijke sponde
Mijn nachtgoed in valiezen zonder dromen
In een speciaal voor twee bestemd couchette
Voor nummers ritsloos in een snelle vlucht
Razend door de alpencatacomben
Een lichtflits door graniet en ijzermerg
Door ruggen van het oude bergmassief…
onder de mangoboom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
200 onder de dichte brede kruin
van de bloeiende mangoboom
zweeft het timbre van vader’s
stem die in trage tijd naar het
verleden van zijn voorouders
reist de oude man wandelt met
de doden in woorden vangt hij
hun leven vroeger is niet ver
weg de mangoboom ziet toe
heeft weet van de verhalen
de mensen en de geesten hij was
immers altijd…
de offergave
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
206 de boterlampen
verbannen de duisternis
enig in haar soort…
Zalig voorgeborchte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
190 Zalig zijn de dagen van begin
De voorgeboorte waar alwetendheid
In 't magma van terra incognita
Schuilt als een eeuwig voortdurend elixer
De alchemie van onbedorven sferen
De onbevlekte dagen van begin
Nabij spelonken van het limbisch stelsel
Ligt diep verscholen in de hersenwindsels
Een paleontologisch moederdier
De substantia…
Baha'u'llah
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
268 Hij schreef de potentaten brieven
Opende op onze toekomst perspectieven
Kondigde de eenheid van de mensheid aan
En hielp een wereldbeschaving ontstaan
Ofschoon hij de grootste vrede had voorvoeld
Werd zijn gevolg door geweld overspoeld
En als persona non grata van tirannen
Naar Akka's strafkolonie verbannen
Maar voor wie de schrift…
Babylonische Almanak
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
208 O Prins Kalender, waar waart gij met de blik uwer geest en waar rustte het boze oog van uw peilloos diep gemoed?
O She Her Sade, welke menie voerde u hier ten tonele in de alchemie uwer euvele moed?
Een en ander vraagt om klaarte in deze kwestie, vertoeft ge nog altijd met uw verfblik in de verte?
Waar mengt zich het vermiljoen van boeddha…
Voor Iniduo
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
210 Kruipend vanuit de krochten
der catacomben
in miljoenen nerven van windsels
In het subspinale cerebellum
in de onderhuidse regionen
van de kleine hersentjes
Wolkt een louterende kleuter
met bovenmenselijke,
goddelijke kundalinikracht
door het tunnelcomplex
van mijn ingewanden omhoog
En ontwaart het licht,
het licht van de…
Koan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
197 Wat
wordt verlicht;
een kast van glas,
harde platen
die rechthoeken vormen;
de bedompte lucht
en een enkel vliegje
gevangen
in een kijkdoos;
de blik die er van buiten
naar binnen, van binnen
naar buiten doorheen dwaalt;
de leegte wellicht,
wachtend op vervulling,
verlangend naar het beeld
dat kwam en weer ging?
Wat
wordt verlicht,…
Een Oude Indiaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
272 een oude indiaan
weet wanneer het
zijn tijd is om te gaan
hij beklimt een laatste
keer een laatste berg
en niemand ziet hem weer
hij wil z’n stam niet tot last zijn
zij moeten verder
de bizons achterna
hij weet ik ben te oud
en vorm een oponthoud
het is mijn tijd ik ga
is hij in de nacht overleden
dan wordt zijn lichaam
aan de vogelen…
Even dragen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
208 Kon ze maar even haar hoofd
in de handen van jouw schoot leggen.
Jouw kom als drager
van haar
beleven
voelen
gedachten.
Opgerold in foetus houding
omringd door helende energieën...
vloeibaar baarmoedervocht
waarvan elke trilling
als een golf
haar celgeheugen zuivert
van aardse pijnen.
Luchtclusters lichten op
ontrafelen de knopen…
Beeldheraut Voor Arien
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
230 Zij heeft een wolkje in haar hand
Zij is verlicht, van zich bewust
Een engel heeft haar kruin gekust
Zij voelt met alles zich verwant
Zij helpt de wereld uit de brand
De mensheid voelt zich uitgeblust
Maar kan gered worden door rust
Is domweg eigen aartsvijand
We moeten af van winstbejag
En kiezen voor natuurbehoud
En luchten, hemelsblauw…
Zo langzaam als een slak
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
205 Zo langzaam als een slak.
Wandel ik over straat.
Ik loop op mijn gemak.
En niets dat mij ontgaat.
Iedereen raast mij voorbij.
Druk met de dingen van de dag.
Kijkend naar hen voel ik mij vrij.
En blij dat ik iets langzamer lopen mag.
Want ik wandel als een slak.
Ik kijk om mij heen en geniet.
Ik wandel op mij gemak.
En haal rust en blijdschap…
ELEGIE UNIVERSALIS
netgedicht
4.7 met 107 stemmen
269 er zijn plaatsen waar je nu nooit,
er zijn tijden waarin je eens ooit
je weet niets meer, maar je wás,
je liep door deze straten.
je probeerde, je dacht, je volgde
cirkels en rechte lijnen.
je hebt je blauwe hart, dat is de ziel,
op eigen handen door de tijd gedragen,
ongeschonden aan Gods voet gelegd.
misschien zal iemand huilen,
die…