1.065 resultaten.
Hoogste graad?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 193 De allerhoogste graad in een zin
of regel, die geen ruimte en twijfel
laat bestaan, van wat ik zeggen wilde,
daarin zou een onversneden boodschap
moeten staan om al wat mee - of
tegenzat, uit eigen hand bedreven,
in eigen leed geleden en met tol en taal
betaald, verhaalt zich braaf tot het heden,
in eigen dicht en slaaf van literaire daad…
Spectrum
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 168 Op het duinpad waar wind
de schelpen gruist staat een
woord met zand geschreven
waarmee alles is gezegd,
zich tijdloos op het aanbeeld
van de zeeën kuist, voor mij
onleesbaar, kruist haar essentie
in de ruimte tussen beider oren,
moeite niet te vergeten, wat ik al
bezat, bezetenheid mij omsluit,
een kans behoedzaam de zinnen
in de…
Bluf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 Een rivier vol
babbelende woorden
stroomt aan mij voorbij.
Ik werp mijn hengel uit
en vang zo nu en dan
een woord,
soms groot,
soms klein,
en keer tenslotte
huiswaarts
met een potje
visserslatijn.…
Zaaitijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 waar de wind ergens uit waaien gaat
tussen duin en zand en stengels gras
waar het landschap op een kier staat
ontbloot in wat aarde
daar zaai ik de kiemen van wat nieuwe verzen
schuchter verlangend zullen ze daar groeien
gaaf en broos in ademloze uren
in het zand van de tijd
niet langer verstard door onzekerheden
tot wat onverwacht en zacht…
Krijtlijnen van talent,
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 311 Te schrijven over geloof
en waarheden, dichters
ze nemen het brein in
beide handen, verwoord
kaarsvet lekt op tafels,
waarmee papier is bevlekt,
in de kantlijn van verstilde
melancholie en beheerst
verdriet, omfloerst door
glorie als we de nacht
weer doven, tevreden
achterover leunen, alsof
we daarin zelf geloven, te
steunen op een…
Ik dicht met jou
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 119 ik dicht met jou
een dichterslied
door de jaargetijden
in vrijheid
van vogelvleugeltjes
geboren rond mei
rozenzomers blij
kleurig
als een troostblad
rond een grijze herfst
vlammend warm
wanneer de aarde
winters sterft…
Zinsvorming
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 139 woorden vallen mij in
en uit mijn hoofd
rijen zij zich aaneen
tot zinvolle zinnen
of zinrijke onzin…
Boomgaard
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 194 In dichters boomgaard is
de nacht vangzeil voor
voedzame woorden, in
de morgenstroom van nog
te vinden eigenwaarden,
lijkt kern en daad te zijn
vergeten, denkt waan en
waarheid te benaderen, wat
overblijft zijn alleen de
korsten van het avondbrood,
waarin de tijd bakzeil heeft
moeten halen, verloot de
kruimels op papier uit de…
Woordenvermaak
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 74 de woordenvergadering verliest zich
in een zoektocht naar rijm
het onnadenkend samenvoegen
leidt tot wartaal
de ogen van medelingen
zijn geleend van anderen
of zwemmen in teveel sentiment
wat alleen staat klinkt zo hopeloos verloren
nee, de waarheid ligt ergens anders
meer in het vrije vers
en in het samenzijn van letters in liefde
dus…
werk in uitvoering
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 hier slaapt een dichter
dromen woorden verzen
verzuchten regels stilte
buiten jakkeren de beelden
daar gutsen buien ideeën
stormen emoties aan zee
gieren zenuwen het land
hier rust een dichter
lijmen gedachten zinnen
bindt poëzie het papier…
uit het hart
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 591 uit gedrevenheid schrijf ik
gedichten die verlangen
naar andere ogen...
uit verlangen geef
ik gehoor aan
onweerstaanbare woorden
onweerstaanbaar de taal
van mijn hart
die mij dwingt
tot het schrijven
van deze woorden…
Maalstroom
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 182 De ruimte van geluid
strelen met gedichten,
stilte niet bruskeren,
wat verder doordringt in
de geest, verwekt tot
verwarde beelden die uit
hun schuilplaats springen
als roofdieren passief
schijnbaar, ineengedoken
wachtend, klaar voor een
nieuwe sprong, zich te
wagen in een maalstroom
van woorden die mensen op
een fictieve weg najagen…
Het stoppelveld herinneringen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 270 Dezelfde taal, het stoppelveld herinneringen,
de bodemloze vracht van wat je meedraagt op je tocht,
de beelden die doorheen je dromen zingen en
die vervormd toch weer rechtop gaan staan.
Hoe is de taal bij machte te roepen, te duiden, te wekken
zonder te noemen, enkel maar te wroeten in dat reservoir dat
nooit voorgoed gevuld is, ook niet ledig…
´Dicht z´n dicht´
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 172 Bevangen door stilte
en ongeduld, de jacht
naar ultieme zinnen,
gedachten en het glas
rijkelijk gevuld, voelt
hij de leegte van zinne,
elke streek bevat een woord
gedreven bouwt hij voort,
versjouwt zich aan de droes
van de tijd, in roes
ontstaan beelden in de ziel
van de dag die op hem wacht,
buigt meewarig over tekst
en uitleg die…
Dichtkunst
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 147 Jij brengt je woorden
als de zuiverheid
van vers gevallen sneeuw
dichtwerk zo puur
als ijsbloemen, kunstig
bloeiend op een winterraam
een groeiende boom van gedachten
waarin de openstaande mens
rijpe pennenvruchten kan verwachten
jouw regelmelodieën zingen
in kleinheid een grootse wijs
als een jonge vogel in ’t lenteparadijs
*…
Standbeelden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 124 Er zijn soldaten
die voor de eerste kogel
de vlucht opslaan.
Er zijn er
die ook dood
nog rechtop blijven staan...…
Taal vertelt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 203 Taal vertelt me over reizen
andere mensen, geest en moed
maar jij vergeet me na te wijzen
dat ik hier loop,
in mijn ondergoed
je zegt dat ik niet deug voor kleren
als jij niet kijkt blijf ik steeds naakt
alsof je anders zou kunnen beweren
je werkzaamheden,
plotseling staakt
ach ja, we weten van het leven
dat een ieder snakt naar…
Och mocht ik, dan…
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 147 mocht ik al wat woorden
laten bloesemen uit mijn hand
kon ik al iets vruchtbaars
achterlaten in een gedicht
dan
zou ik de mooiste zomer
schrijven op een lijn van licht
warmte wuiven in de nerven
van elk beschreven blad
och, hoe graag zou ik elk vers
een signatuur meegeven uit mijn hart…
Taal?
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 191 De Nederlandse taal op zich
is al lastig genoeg,
maar dat er met vuisten en wapens
wordt gesproken,
is ons nooit op school geleerd.…
Geesteskind
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 412 mijn huis is behangen met woorden
zinnen die spelen met de gedachte
dat de muze van de nacht hen wekt
om in uren naar het ochtendlicht
mijn catastrofes om te smeden
tot een tijdloos dicht met allure…