Je leeft in mij bij elke ademhaling en droomt dieper dan mijn huid die je lijf verwelkomde Je kijkt in mij bij elke hartslag die beeft in vragende vingers die menige zin liefdevol kromde…

" wie kijkt niet graag naar binnen; deze ronding, de meest intense kleur voor eenheid waarop het leven in meer dan fragmenten steunt " het zwijgen verbreedt ons gesprek jij legt je hand erover we worden branding en vullen de schelpen met echo 't geruis zingt mee als rood vuur…

je kan nooit zoals je zegt iets beloven en je kan niet van mij houden oke maar waarom blijf je dan bij mij en kom je met een bos bloemen…

wij waren altijd samen maar soms had zij die verre blik vertrokken naar de hemel ik had haar hand en keek naar haar gezicht het waren niet echt dromen die zij voor ogen kreeg een diep gevoeld verlangen naar alles wat volmaakt romantisch bleek zij wist wie ik was maar in lach en verre blik mocht ik haar valentijntje zijn…

er klinkt een vrolijk liedje de hele dag in mijn hoofd en in dat breingebiedje wordt elke dip gedoofd er swingt een vrolijk dansje de hele dag in mijn hart en heel dat speels cadansje zwiert er in ieder part ik word daarvan zo lustig de hele dag ben ik blij ik zeg het je nu rustig jij zingt en danst in mij…

Recessie Valentijn Wat nou, rode rozen Wat nou een cadeautje Wat nou, een etentje Wat nou een kus? Wat nou Valentijn Geen kaart, geen bloem Geen aardappel Dus: voor mij geen Valentijn!…

Och, was ik een minstreel die met zoetgevooisde zang het hemelse genot vol pure passie kon bezingen zodat het hart van zijn beminde op zou springen l’amour teer kleurde in het zachte van haar wang och, was ik een dichter die zijn zinnen weven kon haar blik omschrijven zou als zwoele angelskiss of lokkende chemie in plaats van ‘t bittere gemis…

ik zeg niet wat je al weet pak het ook niet in het blijft dan zichtbaar het is immers niet een schaduw die ik bemin…

als je straks het smaken proeft van liefde, op wat wittebrood bedenk me dan in natte dromen en de zachte bruid die jou haar allermooiste hartslag bood…

Valentijn oh Valentijn wat zou het eeuwig heerlijk zijn als ik met jou oh Valentijn een vers idee lanceren kon Geen harten, bloemen, kersbonbon geen wolken, sterren, maan of zon maar met de voetjes op de grond weg van troep en commercie Terug naar zo het eens begon een simpel schrijven – anoniem niet goed, niet mooi maar puur en rein…

weet je dat, je bent zo mooi van binnen en van buiten als ik jou voorbij zie gaan ben ik uren aan het fluiten weet je dat, je bent zo lief van top tot aan je tenen als ik in jouw aura ben voel ik veertjes in mijn benen weet je dat, je bent zo leuk van achteren en van voren als ik naar jouw hartje…

In mijn dromen kwam je binnen Overdag laat ik je nooit meer gaan Alles wat ik zoek Alles wat ik denk wordt waar Waar jij gaat in mijn gedachten In mijn dromen kwam je binnen Overdag laat ik je nooit meer gaan Ik verstop je naam in een gedicht Verborgen gezicht van mijn hartstochten Woorden golven uit mijn handen Spoelen aan op het witte…

Het slipje tussen haar benen stoppage tegen lekkage van vloeibaarheid dan kijken hoe ze slaapt met zachte knorgeluiden en opkomend hoog gepiep Hoe ze iemand met haar hand zoekt glimlacht en voelt dat zij door iemand wordt bemind…

Jij straalt een stortvloed van licht naar ontvankelijk zicht overgevoelig voor warmte jouw Valentijnig hart ontvangt en pijlt vlammig liefde toe blijft roodkloppend In de palmen van mijn handen brandend in de ziel niet één keer per jaar maar jaar in jaar uit dagenlang achterelkaar eeuwig symbool van het leven telkens puur…

het zou zo moeten zijn- elke dag een kus, maar niet alleen om dag te zeggen in de armen van gewoonte vandaag niet, vandaag verhaalt van nu een rode gloed langszij met in mijn hand haar wereld binnen bloeit liefde, buiten zie ik dood langzaam levend kleuren…

‘t Was in de nacht van Valentijn dat de vliezen braken jouw komst ons deed ontwaken. We hadden je zo vroeg nog niet verwacht, reden in de stilte beschenen door de maan naar waar je ‘t levenslicht aanschouwen zou. Pas aan het einde van die lange dag, de moed bijna verloren werd jij, mijn Valentijn intens gewenst geboren.…

vanavond wordt 't weer bingo!lacht de straatmadelief: zaad in mijn bakje.…

Geen uitdagingen geen verlegen blikken geen verstopte woorden bezongen in de stilte. Wij zijn meer dan een illustratie meerzeggend dan het gif van alle wetten of een bloemengroet gevoed door het lot. Jij belooft me niets jij bent begaan Die gedachte heeft mijn waarheid bereikt.…

heb de stenen voor je neergelegd in de bedding van het leven ze lagen op het pad waar jij ook ging natte voeten heb jij nooit gehad het waren zorg en bewondering die stilte vulden van onuitgesproken woorden maar eens per jaar liet ik jou mijn liefde zien mijn kaart werd nooit ontdekt jij was de valentijn van allemaal…

Nog duizend en één vragen. Nog duizend en één dingen te zeggen. Nog duizend en één zoenen te geven, minstens. Duizend en nog eens zoveel redenen om bij je te liggen je te voelen te strelen te doen wat ik fijn vind te doen met jou alleen met jou daarom nog duizend en één keer, ik ben blij dat ik je ken. Nog duizend en één keer, ik ben…