Voor jou... o mijn, mijn zonneschijn heb ik gekozen dozijnen rozen dozijnen rozen heb ik gekozen voor jou... o mijn, mijn zonneschijn ze schoten terstond op het sein voor de start uit de grond van mijn hart dozijn na dozijn na dozijn voor jou... o mijn, mijn Valentijn…

lange roze mails. Ik denk jou toch te mogen delen in mijn nachten, mijn gedachten, weet je wel? Ik voel een renaissance, lieve France, ik hoor je niet! Smorend wordt mijn souvenir... Mag ik morgen op je wachten in een nieuwe dageraad? Ik laat je nou, je wordt zo stil en grijs! Schrijf me: ben ik met dit mailtje hopeloos te laat? Je baart…

Klokje in de sneeuw, mag ik je liefje worden in de wintertuin?…

een rode doos met kers in chocolade ma cherie bonbon bon ton zoals jouw hartje bonkt en mijn kater ronkt in zijn trage droom over zachte handen die loom het strelen nooit verleren dan pluk ik rode kussen van je mond die ik beroeren wil en nooit vergeten dan ben ik de chocolade-kers die van je lippen snoept…

dag malle liefjes dag vol madeliefjes dat mag op zo'n mooie roze kaart met rode hartjes en gezoem van bloem naar bloem met rode lippen en gezoen van toen, van toen mijn lief, mijn lief toen ik nog wat jonger was en hartendief…

Gehuld in het eenzame schuim ik door straten in een schulp verborgen voel ik jou kijken nat voelt het vocht wat van wimpers glijdt een lint van vlinders houdt kermis in mijn ziel in een draaikolk tolt de liefde in stilte rond mij heen zonder jouw warmte Voelt het hart als steen Misschien herken je In sier mijn geschrift Stuur je…

Valentijnsdag vervult mij na jaren nog met afgrijzen De dag dat ik m'n jeugdige lief de rug toekeerde Ik dacht bij het kaartje namelijk aan de verkeerde Terwijl hij toen slechts zijn liefde wilde bewijzen Verwachting was iets wat hij mij stellig afleerde Nooit doe ik mee aan die commerciële onzin riep hij Ik toon je wel romantiek als ik heftig…

In je woorden hoor ik de liefde die je reeds lang voor me koestert. In je ogen lees ik het verlangen dat je reeds lang stapelgek maakt. In je kus voel ik de innigheid die je reeds sinds ons begin voelt. In je armen weet ik dat je me altijd mezelf zal laten zijn.…

Verdrinken zou ik in je ogen vol lichtgeflonker overdag ondeugend soms met een lach in een poel van mededogen. Vergaan zou ik voor je glimlach schitterend stralend je gezicht reeds dagen voor je gezwicht als jij me toch maar eens zag? Mijn lief, ik zou voor je springen tot op de maan als het moet voor jou of malle liefdesliedjes zingen…

Hoor jij dan niet hoezeer mijn hart klopt voor jou in mijn stap en stem. Zie jij dan niet aan mijn ogen glans hoe dieprood mijn ziel zich verhardt. Je hoort slechts wat je horen wil Je ziet slechts wat je wil zien Je voelt slechts wat je voelen kunt Er is nooit meer dan misschien Slechts het rinkelen van metaal liefdespijlen voor een verhaal…

Laat me leven in de warmte van je ogen de weerspiegeling van je diepe zijn waar sluimerzacht de kern ontwaakt als de gesloten oester wordt gekraakt en een parel glanst in wonderlijke schijn Laat me weten hoe we zijn bedrogen door de passie waarin wij elkaar verloren pas nu besef ik wat jij tijdenlang al wist hoe erg je me al die keren…

twee zielen één gedachte waarbij zij even lachte omdat hij dat zo vrolijk zei samen zweven op de tonen van een heerlijk gevoel dat op de toppen wonen het swingt zo zwoel wijl hun ogen vonken stralen naar elkander toe en naar de wereld lonken twee monden één gevoel waarbij hij even lachte omdat zij dat zo treffend vond hun handen zwerven…

Je ogen o zo blauw stralen van onsterfelijk verlangen en fluisteren een zoete dauw waarin ik me graag laat vangen Ik zie je, gouden sneeuwgodin, vanuit m'n subjectief gevoel Je geeft m'n leven zin met onsterfelijke liefde als ultiem gezamenlijk doel Met jou kan ik waarlijk vliegen, vliegen boven de saaie realiteit rustend op je fluwelen…

De leegte in ‘t huis van de ziel Gevuld met een rode geest, Nooit en nimmer van mij geweest, Maar me altijd en immer beviel. De geest lacht met jouw gezicht. Jij bent haar, zij is jij, ontastbaar Wel in mij, niet van mij, onbereikbaar Een en verbonden in elk opzicht. Woorden, daden, spreken of laten, Mijn daad, woorden zonder te spreken…