tussen Den Haag en Gent loopt een lijn, die verder reikt dan je met je blote oog kunt bekijken de liefde voor Amsterdam voor Zeeland en Parijs vindt er zijn middelpunt zoals de wind zich nestelt in de kruintjes van de eik, de beuk en de berk in de gevleugelde vrijheid van de adelaar die met scherpe blik de wereld overvliegt de klanken…

Eigenlijk is jarig zijn een vorm van lijden. Iets dat je leven lang niet zal verdwijnen. Of je nou wilt of niet, of anders. Als een slachtoffer van de tijd die maar verder tikt. En een omgeving die je eraan herinnert. Gedogen is waarschijnlijk het enige dat je ermee kan doen, gedogen en leidzaam ondergaan. Elk jaar weer, wachten tot het over…

Waar groeven glijden zichtbaar in het gelaat De wijsheid wijzer wordt en nooit te laat De tijd ruimte geeft tot meer en minder…

weet je fluistert ze zachtjes voor zich uit de wind houdt de adem in weet je dat de wereld mooier kleurde sinds jij in mijn leven bent dat wilde ik even zeggen was het eerst windstil nu draagt zijn fluister haar boodschap wolkenver “kwik als zilver” proficiat een warme glimlach voor elke nieuwe morgen Cobie…

daar lag je dan in mijn armen een klein rood gerimpeld ( nog) manneke van zeven en een half pond niet te geloven dat het nu alweer vijfendertig jaar geleden is bijna twee meter schoon aan de haak proficiat zoon ik ben trots op je mama…

als de wind geluk zou kunnen fluisteren van noord naar zuid van Amsterdam naar Portugal van zuid naar noord van Portugal naar Amsterdam dan zie ik haar kordaat stappen met krullen in haar haar met sterren in haar ogen met blozende wangen op de fiets mag ik zeggen proficiat doe je naam eer aan vrouwe Fortuna pluk je geluk handenvol…

Jarige Ramses Shaffy mijn wensen voor jou strooi ik in een fluister met de wind mee proficiat Ramses geniet van de dingen die jou blij maken jij pakt me nog immer met jouw stem vaak klinken jouw liedjes nog door de kamer en dan gaan mijn gedachten terug naar de tijd dat we jonger waren en ik neurie mee ik hef het glas op jou Ramses…

Weer jarig zijn: de tijd verschalken alsof dat zomaar even kan: eens stilstaan bij wat werd geschonken, een mens weet er graag alles van: van liefde, tederheid en groeien, van toekomst, kinderen en gezang, och, zoveel mooie, goede dingen die je verheugen levenslang. Laat dankbaarheid je dagen sieren, verheug je om het licht dat straalt,…

Geboren onder zomerzon, wanneer de dagen alweer slinken... Je weet niet meer hoe 't al begon maar leerde langzaam 't leven drinken. Het leven dat geheimvol is, dat telkens weer ons is gegeven; wij zijn de gasten aan de dis en proeven de verrukking even, maar nooit zijn wij voorgoed voldaan; en 't antwoord op de laatste vragen het is zo…

een Zwitsers uurwerk loopt een leven mee er komt nog veel meer goeds uit Alpenweiden een lila koe en nogal blote meiden vergeet vooral niet Drs. P zijn dodenrit per snelle arrenslee de wolven – ja, het waren barre tijden - die reizigers als warme hap verbeidden werd grijsgedraaid (eerst plaat, daarna CD) nog altijd gaat een veerpont heen…

U heeft de wereld iets te zeggen mijn bewondering voor uw dichtkunst stop ik niet onder stoelen of banken uw humor, uw emotie vertolkt in woorden blijft me boeien in verwondering het spreekt me aan vandaag op uw verjaardag wens ik u toe dat u ons, dat u mij en heel veel anderen nog heel veel jaren zult kunnen laten genieten van uw inspiratie…

Lang zal ze leven, achttien toch? Een giechel nee joh oma, elf, dat weet je best wel Tjonge elf jaar alweer, mijn oudste kleinkind, ze groeit hard, ik groei mee zeker in de rondte, zij in de lengte Gossie, ze is zo'n schat zo puur, zo lief vanaf de eerste seconde dat ik haar zag was ik dol op haar mijn meissie mijn prinses…

Verjaren is de kleuren van de regenboog weer helder zien, in ander licht; je graag gewonnen geven aan 't nieuwe vergezicht. Verjaren is de deur weer openzetten voor wat onaangekondigd straalt; de vogels horen, bloemen zien, begrijpen wat een kind verhaalt. Verjaren is in dankbaarheid ook zingen en met herboren moed het zware dragen,…

Soms wat ondeugend ook wel speels ja dat is Peter vrijbuiter romanticus warmbloedig bloed serieus een echte vriend door dik en dun ik ben blij dat ik hem ken en hem nu feliciteren mag Peter vandaag jouw dag alle geluk alle liefde alle warmte in een goede gezondheid met een dikke proficiat kus…

Het zijn sterke armen als je door vriendschap gedragen wordt krachtige wortels van vertrouwen waarop je kunt bouwen stevige takken om je vast aan te houden mogen zijn die we zijn door onze vriendschap gedragen…

Hij schrijft zijn zinnen zoals de schilder de verf strijkt op het witte doek woorden die bekoren zinnen die strelen met een pen die vertelt vanuit het hart rijmen hoeft niet hij blijft zich zelf sociaal bewogen hoezeer bewonder ik hem Van harte proficiat Roland Cobie…

Gevierd wordt zijn partijtje naar behoren. De levenskunstenaar is eeuwig, daar hij jarig is: de man is honderd jaar, doordat-ie lang geleden is geboren. Nog steeds verkeert-ie in een goede staat. Al is z'n leeftijd één des onderscheids, bij deze held is elke tand destijds bekwaam vervangen door een implantaat. Hij is hertrouwd en kan nu…

Je bent één, bestaat een jaar, Ik schrik als ik naar je staar. Hoe snel groeide je naar een ik? Ogen die intens opzogen, Maar van vragend ombogen, In een zelfverzekerde blik, Present en opgetogen. Maanden worden nu jaren, Terwijl ik maar blijf staren. Praten lijkt haast overbodig, Lichaamstaal doet al verkeren, Toch blijf je het proberen…

Jij zei: “Dit is mijn innigste wens: de tijd vasthouden zoals ik jou in mijn armen druk. Maar helaas, hij glijdt weg als het mulle zand tussen mijn vingers.” Zei ik daarop: “Ik ben de tijd, het mulle zand, de zoele wind, een kringel rook.” Jij zei: “Onze kinderen, hun diep verdriet, hun blije lach, zijn in mijn hart gevangen tijd.…

Jij bent twintig ik ben zestig. Wandelen over de zandweg -heide aan weerszijden- over het pad door het elzenbroek langs het ven -roerloos staat een reiger bij de waterlelies- langs de rand van bos en heideveld -het aroom van hars en nectar-. Ik ben zestig jij bent twintig. Bij een glas -mannen onder elkaar maar ook kind en man…