Een schalkse vorm: het Elftal of Onzijn elf regels lang: eerst drie maal drie, dan twee aan 't brein van doctorandus P. ontsproten 't patroon per drietal schuift als 't ware mee de woorden worden in een mal gegoten; Zo halverwege volgt de ommekeer Vrouwelijk en mannelijk rijm zijn echtgenoten de vrouw als Dame en de man als Heer Roos…

Mijn ouderwetse pyjama, is van superzacht flanel. Ik wil zo graag naar bed. Dag wereld, dag, vaarwel. Ik heb geen benen om op te staan. Mijn wereld is tot bed verworden. Oude kippen zijn al lang op stok. Morgenochtend pas kraait de haan. Ik rek me sloompjes uit en gaap. Zal ik nog wat zorgen maken? Nee! Ik draai me heerlijk om. En slaap…

Verregende zondag zacht getik op harde ondergrond grijze wereld buiten de overkant in nevelen gehuld druppels vallen, bomen huilen ook als regen is gestopt beleef ik zondagsrust binnen zonder lust naar buiten toe te gaan door binnen dromen de dag door komen steeds weer kijken door een spleet of de regen al van stoppen weet. Stilte…

Wat is er toch, mijn hart, wat ben je toch aan 't kloppen? Vertel me je verhaal en laat je stroom niet stoppen Spreek zacht tot mijn gemoed, ik luister heel aandachtig Mijn hoofd breng ik tot rust, dat is niet oppermachtig Jouw lied, mijn dierbaar hart, reist met de bloedbaan mee En elke lichaamscel weet van ons wel en wee Het weefsel resoneert…

Je wandelt loopt door bossen steile paden omhoog,omlaag Het is de vraag of je de goede weg ...inslaat De goede afslag hebt genomen want alleen zon je kompas Niet te laat val van avond voor te zijn want alleen zon vervult in herfst je dromen waarin het goud voor het plukken hangt aan bomen voor het rapen ligt aan…

Mijn ogen lodderen loensend door het felle licht opgetrokken na de mist ik hangmat op het wiegen van de dag deugddoend straalt er warmte geef mij doezelend over aan een knappende uil.…

Wat komt mij tegemoet als zelfs de wind zich schuil houdt achter zijn depressie en ik voor de zon opkom het is het lichtknopje in de keuken dat ik op de tast vind een boterham smeer en met hagelslag hoogtij vier…

Niets doen. Rust werkt als een bron. Genieten van geurige koffie. Zo maar zitten in de vroege zon. Haastige gedachten sloom zien verschijnen. Glimlachen, wanneer ze nutteloos weer gaan. Overdag geniet ik van rustig werken, 's nachts slaap ik met de maan. Morgen gaat de zon gewoon weer op. Gewoon? Voor niets!…

angst kruipt onzekerheid sluipt de specialiteiten van de nacht een onaangenaam verrassingsmenu dat je tot de laatste hap nog moet uitzitten terwijl ik toch echt zoete dromen had besteld…

een stroomversnelling lijkt soms een waterval waarbij je de oevers niet meer onderscheidt alleen maar meegaat met de wervelende stroom uiteindelijk beland je ooit in kalmer vaarwater kijk je al dobberend weer rustig om je heen niet voortdurend angstig achterwaarts of voorwaarts dit is toch uiteindelijk gelukt hoogste tijd om nu…

Kansen reiken horizon breed het toekomstbeeld beschijnt jouw visualisatie en verlichten het gewicht van het verleden…

Creatief niet voor het algemeen. Apart willen zijn en apart willen Functioneren; opvallend, maar Buiten het systeem. Een creator wil niet zijn zoals De rest. Voelt zich geslaagd Als die niet met zijn kopie wordt Gepest. Origineel zijn beduidt Soms niet sociaal; is niet de Teamspeler maar de solist met Zijn eigen verhaal. Soms weinig Geliefd…

Van de nacht naar de morgen Is onmetelijk lang voor de Mens die de slaap niet vatten Kan. de nachtelijke doler zoekt Troost bij de fles. Een slaapmutsje Voor een onverwerkt levensles. Het malen van de molen duurt Maar voort van een stem in je Hoofd die je rust verstoort. En lijkt te zeggen je verliest je respect, als je de nacht…

Schiet de denker neer drijf gedachtenloos weg naar die andere wereld waar eigen beperkingen onbelangrijk zijn omdat ze tijdelijk niet meer bestaan…

het luchtledige laat mijn snaren trillen ofschoon de zwaartekracht aan mijn voeten kleeft, de nachtelijke muziek maakt onwijze sprongen of ik deze dans kan eerbiedigen om mij te dragen door de poorten van de dood laat mijn lijf onzeker schudden in het duister dat me plooit er is geen verlangen zonder averij geen wal om aan te meren…

Over water kun je varen door de lucht met een ballon Door de ruimte kun je varen wie had er gedacht dat dit eens kon? Maar nu vaart er een ballon met daaronder een manshoge mand Verbaasd kijken mensenogen over de rieten rand Nietig worden wij in hun ogen op zijn beurt door 't oog van zon En de stroom van wind weet nog…

Je kunt van heel veel dingen moe worden. Haha, die dingen ga ik hier niet noemen. Daar wordt de lezer alleen maar moe van. Nee, ik ga hier geen vermoeide dingen noemen. Je kunt veel beter uitermate blij worden. Volkomen verheugd raken over éen ding. Je zult ook niet zo gauw meer moe worden. Voortdurend heb je het over éen ding! Tegenwoordig…

Ik ben een goed mens dat was mijn moeders wens ik heb niet één bekeuring ik heb nooit een ruitje ingetikt er was eens wat reuring over een vaas die ik had gebroken ik heb toen uit spanning heel wat af gerookt maar daar ben ik snel mee gestopt dat alles maakte mij allengs een oersaai mens liever was ik in de alcohol gedoken zou ik echter…

Een gedicht is als een huis, waarin je fijn kunt wonen. Een gedicht is ook een schulp, waarin je angstig kruipen kunt. Een gedicht kan een kliniek zijn, waar je moedig vraagt om hulp. Een gedicht staat als een tempel, wanneer je het in eenvoud bidt. Gedichten vragen me dan eerlijk, of ze vals zijn of juist goed. Daarna vertelt mijn intuïtie…

het lichaam slijt dat is een feit als 't in de greep komt van de tijd waarmee 't zich onderscheidt door zijn grofstoffelijkheid vooral in kwaliteit van spiritualiteit wie jong is weet nog niet van sleet die leeft, die vrijt, die feest, die eet zij 's met fluweel bekleed en met parfum bezweet zij leeft met één decreet: ik ga voor…