587 resultaten.
die ik verboden dacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 633 ik weet mijn ogen
maar ben blind van zien
ik kijk wil graag geloven
maar mijn achterdocht is
twijfel echoot steeds misschien
ik lees je zinnen-beeld en
samen paradijzen we de wereld
als de tijd zich weer verveelt
in het dichten van de gaten
nu de zonde niet meer speelt
toen jij mijn Eva werd
zag ik opnieuw de slang
ze ontkronkelde…
Een handje vol stof
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.164 Zij werd gehandicapt geboren
in het verre land Afghanistan
haar armen reiken veel te klein
en beide krom vervormde benen
bleken geheel verlamd te zijn
Haar ogen staren meestal dof
naar lege schellen in de ruiten
maar als ze vogels zingen hoort
trekt zij zich op d’r handjes voort
worstelt langzaam aan naar buiten
en zoekt een weg door drekkig…
De schildwachten
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 664 De glans van mijn pijn bederft de eetwaar
En de hoop die spartelt in het achterhuis
De opstand is te vroeg uitgebroken
De meineed nog te vers en onversneden
De schildwachten steken de rivier over
Het hout is droog, de takken scherp
De rovers weigeren zich over te geven
Uit hun handen valt een lege vaas
Het was midden november en het water…
Werelden
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.048 Zo diep schaamteloos
draagt het immer
ruisende rivierwater
het vernederde afval
langs mijn vergulde voeten
ik waad door vocht
van diep verdriet en timmer
met gebalde vuist
de luiken toe van de vazal
die schimpend weigert
het verre wezen te ontmoeten.
Zijn drek is de luxe van
stranden van ver weg
waar de rimpelloze zee
zich mengt…
zuid afrika
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 805 ‘ik ben niet bang voor al die negers’
klinkt er uit jouw blanke mond
maar zonder aanwijsbare reden
zet jij geen voet op ‘negergrond’
oordeelt zonder een geweten
over iets wat je niet kent
na al die jaren hier te wonen
weet je nog niet waar je bent
het is een toegevoegde waarde
en een groot gemis voor jou misschien
dat je nooit het hele…
kijk
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.251 keer je rug niet toe
wend je blik niet af
laat de beelden werken
het zal je wellicht sterken
in de overtuiging
dat goed en slecht bestaat
en het respect voor leven
vernietigd wordt door haat…
Vervagend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.177 Haar hand smoort droge snikken
in smeken strekt de arm zich uit
kreten sterven zonder geluid
in de wanhoop van haar blikken
Knikkend zoeken de knieën grond
het lichaam buigt voor het geweld
moe van het strijden en geveld
door 'n schrijnende diepe wond
Verzwakte handen weggekwijnd
vangen nog even 't vol gewicht
voordat ze in d'r neergang…
Gebed
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 993 Voedt mij met uw ochtenddauw
verdrijf uit haat de kille kou
om uit liefde de tocht te dichten
meer en meer naar groeien richten
dan blijf ik u graag natuurgetrouw
Neem de flarden nevel mee
kleur een wereldbloemenzee
om met kracht te stromen
door levenssterke dromen
dan zing ik u toe voor twee…
zo vonden wij elkaar na duizend jaar
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 987 we kropen in elkaar
het hoge duin, de zon
een zwarte bui verdronken
in de geur van hennahaar
onder het hemeldak
een bank met uitzicht op de
rand van regen, de zee blauwt
branding aan de koele kant
we liepen onze jaren terug
terwijl konijnen speelden
de duinen zich verveelden
en vluchtten voor de wind
de zee kwam verder
met een…
in auto's die zich sturen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.029 de zon biedt mij
de wereld aan
vorm in alle kleuren
ze leert lopen
laat me gaan
gebruik daarvoor
ook 's nachts de maan
ze aardt me
op mijn rug
buien klaren over
gegoten en gestort
in linten die zijn
te berijden zoals ze
stralend in me port
de snelweg rijdt
al vlot voorbij in
auto's die zich sturen
mensen turen vreemd
naar…
als de morgen huilt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.161 als de morgen huilt
een traan laat om
de wereld zijn ogen
openslaat gadeslaat
neerslaat op het
verborgene in de
dag wat zichzelf
zo duidelijk laat
zien als de morgen
huilt om de wereld
de dag vol zelf
vertrouwen is
om de avond die
gaat vallen
wetende dat
de nacht zal
volgen dat
alles weer
goed zal komen
totdat…
DE WAARDE VAN LEVEN
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 789 Het gehemelte droog
En nat de grond
Om de dorst te lessen
Nam ik het in mijn mond
Het schuurde mijn tong
En knoopte mijn maag
Maar het leven gaat door
Tenminste vandaag
Een schietgebed naar god
Voor een kelkje wijn
En een droge korst
Zou ook welkom zijn
Dus les me de honger
En stil me de dorst
Anders zal me dit leven
Niet meer waard…
hangt zwart zijn tranen aan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 772 basalt keert
oceanen
water schuimt
zijn woede weg
hangt zwart
zijn tranen aan
in springtij
dat in manenvloed
het water jaagt
op land
het strand
ontdaan van zand
toont zijn verdriet
aan woeste golven
die hun weg nog
ongestort vervolgen
van de branding
tot de horizon
witte kammen
deinen en
verdwijnen
als zij omslaan…
De ontroesting
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 822 Gegeven de wetten die schromelijk nageleefd gooit
karakterologisch socialisme de bijl er bij neer, de staat
in een staat verlegt nieuwe kansen nagestreefd,
het middel op meer plaatsen in gebruik en,
de rode marxist in verweer.…
bleke bekken galmen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.520 bleke bekken galmen hun
onnozelheid in kaalslag
door de dikke vachten
groen staat verderop
te wachten en de herder
punt zijn staf met steen
totdat het dwars geluid
zich weer laat horen
de kudde wordt dan een
de geest gaat jagen
op de prooi, het anderszijn
wordt in het nauw gedreven
honden leiden het venijn
hoeven trappen alles…
De Leeuw van Vlaanderen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 6.998 Zilveren slierten sieren het land,
in de vroegte van een nieuwe ochtend.
Zachte voetstappen in het mulle zand,
vergezellen me op mijn vele tochten.
Sluimerend ontwaken de eerste fluiters,
en hun liederen klinken langs de heuvel.
In de verte ontwaar ik enkele ruiters,
en boerenvrouwen in minzaam gekeuvel.
Hier klopt het hart van slapend Vlaanderen…
Bahr el Ghazal (Sudan)
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 8.987 Zand is een bed, korrel na korrel, het zacht
van haar neus wordt doof, gehoorzaam
is het lijf, de ledematen. Schaduw zamelt
plooien, ze is van kop tot teen bevriend.
Er is niet veel.
En alles moet nog, ze moet nog worden toegedekt,
van schoonheid nog, de vrouw nog uitgevonden.
Ze ligt te wachten dat het overgaat en dat een huis
rond haar ontstaat…
San Gimignano
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 887 Een stil, verlaten plein
in morgenlicht gehuld.
Een nieuwe zon verdrijft
Langzaam een sluier die
Door de kilte des nachts
Als deken was gelegd
Over oude stenen.
Ergens in de verte
Klinken zachte tonen.
De stad, diep verzonken
In een slaap, wordt wakker
op golven van muziek.
Een oude man, een fluit,
een melodie die danst.
De dag zal…
Ook
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 760 Bedank ik de dader die mij
wil volgen.
Vraag ik het onheil wat ik
ik wil geloven.
Sta ik op het kruispunt
van de waarheid
dan zie ik de toekomst
die nergens op wil lijken
en is mijn geluk
elke dag waarin ik naar
mijn eigen dagdromen mag
kijken.…
De Zwerver
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.059 Zorgeloos dut ik langzaam in
In m'n linkerhand een fles zure wijn
Dronken, met een straaltje spuug op m'n kin
M'n walmende adem stinkt naar azijn
Met m'n hoofd op een steen
Onder een brug aan het Louvre
Bloedend het hoofd, opengehaald het been
Doch vrolijk klinkt mijn ouvre
Het zwerversbestaan zit in m'n bloed
Ik zweet m'n vuile…