Een constant heden En Alzheimer die Hem stevig in Zijn greep heeft Dus is het voor Hem altijd vandaag, Is er geen morgen Of middag, alleen Vandaag. En is het Voortaan altijd Nu. Met soms een echo Nog uit een ver verleden…

Voorzichtig schuifelend de eens zo stoere kapitein altijd de koers bepalend drijft hij nu stuurloos rond zijn geest verdwaald…

traag gaan gedachten voorbij in beelden die troosten handen warmen geven vertrouwen maar maken niet blij de aanval frontaal in het geniep kankerden cellen fataal nog zwaait het mes zonder te snijden de wond is te vers de hemel is hoofdprijs aarde wordt strijden met lijden als troost…

Mijn hart doorwond Mijn ziel doorboord Verhef ik me Boven ' t maaiveld Van mijn leven En zie ik Dat ik leef nog - Hoewel 'k zo vaak Al gestorven was…

ik heb pijn en ik weet niet wat ik moet doen ja, ik moet iets, maar wat, zeg mij, zeg ! in hemelsnaam, zou je haast zeggen maar niks meer…

alles is zinloos mijn reuk een geur en de gebruikelijke rituelen mijn hoofd gescheiden van mijn hart op drift onder een betrokken hemel prik gerust in mijn vinger het zal me niet deren zoals ook pijn zijn doel voorbijschiet in een leeg hart alles is zinloos dromen in zwart/wit trekken zonder ondertitels aan mij voorbij…

De vrouw ligt op de bank en zegt: ik ken dit niet weet niet wat me overkomt kon toch altijd alles zelf ging toch iedere dag naar buiten Kijkt hulpeloos om zich heen ogen leeg dan weer helder Ik ben blij je te zien mijn broer - mijn zoon - broer hoe zit het ook alweer Ja, mijn zoon, mijn zoon Ik houd zoveel van je…

zie je ogen afscheid nemen van de werkelijkheid zij zoeken schaduw voor even weg uit de hitte van de strijd voorbij de scherpe contrasten die al verwonden in gedachten ondanks het gestook van de felle stemmen in je hoofd om te blijven loop je langzaam naar je eigen vertrekken jij bent de baas en niet die gekken…

Met winst omgaan Kan ik niet - Ik ben er te Bescheiden voor Met verlies omgaan Kan ik niet - Daar ben ik Te bozig voor Met het leven Omgaan kan ik niet - Ik ben er te Angstig voor…

vingers priegelen met een touwtje je hoofd zwaait heen en weer je sloft de zoveelste ronde wilt u een koekje meneer maar de trommel is leeg je ogen en lach zijn een schaduw van wat is geweest zacht dansen de stofjes in de reepjes middagzon je slaat naar een bromvlieg die je zelf verzon ik kus je tot een volgende keer hulpeloos…

In het vroege Donker - ergens Tussen Wolvega En Steenwijk-Noord Vond ik m'n Waterloo En werd mijn Ik vermoord Thema: dysthieme depressie…

Kruimels rond haar mond ogen vertederend er groeit iets groots en chaotisch boven haar terwijl in haar de gekte zich stapelt steunt zij haar hoofd bang dat het breken zal.…

't Is wat Zei de ernstig Depressieve dame Op leeftijd nadat Ze de vierde Electroshock Had ondergaan - Op een toon van Opluchting en Meewarigheid en Voorzichtig opgetogen Voegde ze eraan toe - Een hele toestand In Marokko - En deed er verder Het zwijgen toe Inspiratie: Hollanddoc Radio, Vincent Bijlo, zondag 30/9/…

Ongemerkt gestorven Te lang al Dwaal ik over Het kerkhof van Vergeten namen En ontdek in 't Voorbijgaan mijn eigen Naam - en 't stelt Mij gerust want Mijn eigen sterven Was ongemerkt Aan mij voorbijgegaan…

Storm die Door mijn Hersens Jaagt op Schimmen die Ooit woonachtig Waren in de Mens die Ik Genoemd werd…

Giftige tongen Vlammen overal Die uitslaan Duivelse ogen Gretige bek Waarmee 'k dreigend Welhaast verslonden Word - over 't smalste Richeltje ontsnapt De helhond voorbij…

Door niets belemmerd En toch geremd - Mijn eigen ik - De euforie beteugeld En mijn verdriet getemd…

Zelden mijn gemoed Heftiger bewogen Dan in die Beweging waarin 'k Gretig welhaast Het leven liet…

Van gisteren ben ik En niet van vandaag Geketend aan mijn verleden Getekend tot op vandaag Thema: PTSS…

Buigend Het stug meegaand Pitriet Vergramd zijn geest Over alles wat was geweest Mooi gemuild de korf Die zonder die ellende Nooit was geweest In zielsverwantschap opgedragen aan Bob, Arbeidstherapie jaargang 2011, Academisch Ziekenhuis Groningen…