Zondag blijven we liggen, dan de klokken om de vijftien minuten als al die dagen. Op een heldere dag tekenen je gordijnen patronen op de muur tegenover. Het mooist is het in de zomer bij een zachte bries. Je keukenkasten geuren nog altijd naar kaneel en muskaatnoot. In een hoek van je salon de contouren van wat ooit een…

ik kocht een maalstroom en kreeg het aardewerk er gratis bij de draaikolk zat in het midden, gewoontegetrouw maar mijn oog vluchtte eerder dan lichaam ofschoon geen randverschijnsel bleef het heelal uitdijen verder dan zwaartepunt, rakelings aan mijn zwart voorbij…

Maandag drie november twaalf uur des middags houdt de klok zijn adem in de beiaardier zet nu het carillon op pauzestand, het blijft een wijle stil de bovenkamer is zijn atelier en 't glazen klokkenspel daar zijn metier en als hij nageniet van zijn etude solo, zonder vangers van zijn blik op het klavier, verlangt hij naar de rust als dorstige…

Sinds 2014 mijn woorden vrij, stopte in 2022, maar 2025 roept mij. Niet stilgezeten, literatuur verkend, vormen en stijlen, tot in elk moment. Opgeven? Nee, dat staat niet in mijn boek, ik volhard in boosheid, elke stap, elke hoek. Kritische stemmen, ik leer ervan het meest, hun gal is mijn lessenfeest. Maxim en R.E.N.S., een duo zo…

Zo is het maar net, Sie wah, debuteren moet je leren! Geen plankenkoorts, geen honderd paar ogen en oren, geen redactie die jou een strobreed in de weg, geen angst voor censuur goede raad van mij is beter dan gratis soep of klein bier en ook voor jou niet bepaald duur! Moet je debuteren dan leren? Welnee, geen eindeloze reeks loze exercities…

Ge moet chance hebben in ’t verkeer, dat ge niet valt, niet zijt gebroken, dat dromen blijven ongekrenkt gesproken, en ge nog thuiskomt, keer op keer. Ge moet chance hebben op uw werk, dat ge nog trots moogt ademhalen, dat ge niet buigt voor loze talen, maar voelt: ik doe wat het maakt mij sterk. Ge moet chance hebben in de min, want…

Het staat eenieder vrij te reageren met wat hij - zij of het, doet niet terzake je komt ter wereld met een beider smaken - aan tekst bedacht heeft door te associëren door zich uiteen te zetten, nuanceren als 't lukt op rijm, van binnen of op 't end wat actueel is, wat je las of kent want zulke wetenswaardigheden zullen veel meer op instemming…

Op gangen en wegen langs heuvels en dalen dient sluipenderwijs bij tijd en wijle de noodzaak tot inzicht in eigen beweging van introspectie tot zelfreflectie zich vroeg of laat hoe dan ook aan ter voorkoming ener nakende niet uitgesproken doch wel voorvoelde winterdepressie cerebrale regressie door minder doorspoeling van bloedvaten…

Zie hoe dichters dichten en waarom, als je 't wil weten, men überhaupt dicht zie wat voor vrouwen en mannen zich uiten eloquent in gevoel en rijk aan eruditie Niet per se zeggen zij driemaal daags heel gedwee 'geef ons heden ons dagelijks brood' dank, hoezee ach welnee... Ik ken één, die beeldentaal bindt aan kwatrijnen…

er is geen tijd meer om de maaltijd te voltrekken grenzen af te palen te voldoen aan een signalement voor de overpeinzing, voor een gemiste spijt welke weg dan alleen onszelf herroepen…

Je zou het niet denken als je niet beter wist het lijkt net op water, of beter, urine nagenoeg kleurloos transparant tot lichtgeel het bijt als een uitgemergelde wolf niet alleen agressief maar vooral corrosief bij inademing of contact met de huid is het schadelijk, maar meer voor slijmvlies en ogen en voeg daarbij een verstikkende geur…

Wat zal ik u, als letterconsument zo na uw ochtendstimulantia met jus café croissants melodia serveren, nu u toch hier allen bent? Ik las wat meningen bij snelsonnetten veelkleurige, van daantje dwarsdoorsnee wat ik mij afvroeg, wie doen daaraan mee opiniemakers, die zijn gaan kwartetten? De socials staan weer bol van stof die splijt kritiek…

in vèrstrekkend gladgestreken blauw gelijkmatig als een zee ontbreken begin en einde dit is geen cirkel en geen lijn geen standplaats of vertrek, dit is de kunst van het altijd blijven dromen…

Keizer was ik, Maximianus heerser naast Diocletianus, zoon van een vrijgelaten slaaf die zich op het Forum in recht en welsprekendheid en militia bekwaamde en het als rolling stone tot stadhouder schopte en later tot ieders verbazing werd uitgeroepen tot keizer van het grote Imperium Romanum Dio maakte van het immense rijk een…

lees jij ook de vliegers en de strepen, de gebreken van flats en oude huizen, of kronkel jij door as langs de buizen, wat ik vroeg heb, heb je vast begrepen. ze ademt amper de lievelingsstek waar het draad zich wikkelt rondom een schaar, de grond zich voedt met sporen, versleten waar, en ochtendlicht weer dwaalt naar onze plek. zij is een…

Ze dromen over geneugten die ze nooit zullen beleven ze dragen het klimaat warme gezondheid toe in toegankelijk nachtjargon de jaloerse minnaars die een eenzaam hart naar de oceaan brengen ze glijden af naar een verleden waar hun droomvlucht voorbijgaat aan liegende minnaressen daar schrijven ze brieven over falende ambtenarij…

In de echo van oude woorden leeft nog altijd het beeld dat vlinders verbranden in de vlam van liefde, dat meisjes van veertien de volle maan zijn in de hemel van mannen. Ik was een vlinder. En toen ik vloog, wierp ik mij tussen nieuwe woorden, in het diepe, om te ontsnappen aan het vuur. De roes van het verleden trilt na in deze…

deze toenemende schemer markeert de ogenschaduw hangende het onderzoek is dit waarmee we voortgaan ook al wist je dat geboorte leidt tot een avondmaal dat niet alle stenen zielloos zijn jouw voorkomen wast alles weg verzacht de scherpe randen met rustige tred beter dan genezen eindeloos als schoonheid…

Robotica is schrijver dezes vreemd daar houdt men zich, zoals u toch moet weten met psycholinguïstiek onledig: meten van stimulus, respons, reactietijd Een robot wordt 'analfabeet' geframed die houdt zich ver van literaire kringen in casu dichters die met woorden zingen u weet hoe dit tot misverstanden leidt Hij ziet alleen zijn schaduw…

In Groningen, dan weer in Utrecht of Amsterdam, zoek ik jou op. In elke stad denk ik je te zien. Maar als ik nader, ben jij het niet. De kille wereld vraagt om perfectie, zoals ik verlang naar straten en pleinen gevuld met jou. En ja, ik werd bang toen je eens zei: wie vandaag nog leeft, kan morgen al dood zijn. ***…