inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over corona

173 resultaten.

corona tijdperk

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 278
ik leef, in deze corona tijdperk, ik adem vreugde leed virussen lust insecten fijnstof valse informatie in door de flanken van wie ik mag zijn, leugenachtige detectoren met een op een zelfreflecterend feitelijk waanzinnige waarneming ontmoedigen mij niet dat ik dat wil, maar dat umheimliche gevoel van het niet meer verbonden willen…
elze18 april 2020Lees meer >

Stervende Zwaan

netgedicht
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 290
stom zwijgen de klokken van de tijd misschien kunnen we beter sterven als een zwaan aan het water de blauwe oever de Jordaan waar we leerde vliegen om weer op te staan…

Libera et Povera

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 351
Armoedig deze tijd van het nieu- we virus; SARS, COV2, CORONA Feit en fictie, een constructie wie nu win(s)t De toekomende tijd, zal het ons leren, maar wel ten koste van veel. En wie? Libera et povera; vrij, maar arm Noch gebonden, noch rijk; IS ER LEVEN OP PLUTO, heel misschien de maan*...? *Vrij naar 'België' van Het Goede Doel uit 1982…

sociale afstand

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 272
als het dekbed voor een mooie zomer door de lente weer wordt klaargelegd waaien als windmolens de gedachten van ergernis via berusting naar hoop mij door het hoofd en het gemoed waar het nieuwe leven vrolijk dartelt als de pasgeboren lammetjes in de wei braken immers gestadig ons de media de berichten die ons bang benauwen van de levens die…

Zwarte Lelies?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 275
De dood heeft ook mij in het vizier zijn handen lokkend wijdt geopend, zwarte lelies als een gulzig dier, een stofkam die de zwaksten treft die door de wereld waart, selectie in een overtreffende trap, de vraag is, is dit eerste of laatste stap als metafoor, idioom van een slechte droom, al lang geleden voorspeld? Wat rauw valt op…
Pama12 april 2020Lees meer >

Stenen verleggen

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 343
toen het tijd was stond hij op met bovenmenselijke kracht een verhaal, een hogere macht een steen werd verlegd zo wordt er gezegd toen het tijd was haar dienst en zorg ten einde met bovenmatige inzet op kwetsbare patiënten gelet stond zij erop met Pasen terug te komen om stenen te verleggen…

Bloemen Poëzie

netgedicht
3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 285
Op vleugels van ongelijk stort ik neder, op vleugels gezalfd met olie stijg ik weer op kom naar je toe met een veer in het Woord leg ik mijn hand in het Woord is het goede stroomt de liefde de barmhartigheid maar ook de pijn van het vervolgde volk mijn broeders en mijn zusters de haat die ons verwondt om het breken en delen…

Pandemie

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 319
Binnen is het, buiten adem Van de luchtweg die spelonkend De vleermuis in recordtijd aflegt, Nauwelijks nog uit te houden. Nog eenmaal ondersteboven En gierend ontsnapt en ruist het En geheel onkundig rekent het De hele wereld tot zijn grot. Met een onversperbare vlucht Werpt het zijn schaduw, sleurt de nacht, Duikt op in het geringst…

Saamhorigheid?

netgedicht
5.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 289
Het draagt een mand van verdriet op het strand ontfermen golven zich over de broze lijnen van de overvloed uit de diepten van de eenzaamheid,het leven bedolven in onuitputtelijkheid. Het draagt de mand van onverzettelijkheid het lijden begraven we in vruchtbare grond van aller dromen en met het mos waarmee de onschuld van de tijden zijn…
Pama10 april 2020Lees meer >

Andermans Koren

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 303
De hemel boven al, en overal op aarde de grens voor ieder mens, om niet te overschrijden De kinderen van China horen van patenten en van grote mensen centen, het financieel gewin, leren hoe ze moeten vaccineren De waaierende dood, uit de schoot van Wuhan troost weerspiegelt de hemel in 't uur van de dood Een krans met bloemen…

Sub Rosa

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 370
Zonderling gedraagt zij zich, Corona Incognito als ongetemde roos Mysterieus en zonder blik of bloos In wilde drang haar weg gaande sub rosa Als schicht boort zich haar blik in mijne ziel Haar zoete glimlach en haar gouden lok Lang is de mijne, doch háár korte rok Is niet waarvoor de satan in mij viel Het zijn haar buitensporig grote…

Stil strand

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 364
ons mooie strand en levendige dorp heeft uitgestorven straten de zee is kalm alsof ze vredig zo verlaten haar golven van gemoed kan laten stromen uitgerust aan een rustige kust ons stille strand blijft onvermoeibaar wachten niets veranderd wat is verankerd in ons hart zo dromend langs de lijn weten we waar we trots op zijn…

Vacuüm verpakt

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 321
Een middel om te leven heb ik niet En evenmin een doel om voor te leven Tenzij ik weer een versje heb geschreven Een vers van mijnen in oorlogsgebied Zware terreuraanslagen van vapona Onbevlekt ontvangen olvarit Een overdaad aan mondvoorraad om niet Bestrijdingsmiddelen tegen corona Een zone zeer gedehumaniseerd Een vacuüm van anderhalve…

Plegers van lijders

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 371
Neem plaats in de wachtkamer of op de brancard fasten your seatbelts want er heerst gevaar er komt turbulentie de lucht wordt zo zwaar 'k Wil klappen voor zorgdragers dragers van zorgen broeders van zieken en zusters van morgen Plegers van lijders genezers die zweren dat geen der patiënten een bed zal ontberen Te langen…
Maxim8 april 2020Lees meer >

thermiek

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 312
de dagen zijn nog niet voltooid, ze dralen van nieuws naar onvoorstelbaar nieuwe tijd een kind speelt weer op straat, een step, een bal, het lijkt een plaatje van weleer, zijn er nog knikkers? lucht komt weer op adem, Corona maakt de wegen vrij Gaia schudt haar veren de wilde gans stijgt op tegen de rots en wordt door hemelse thermiek…

Op al onze wegen

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 313
Laten we de geur van de rode roos niet vergeten door de bijtende geur van de desinfecterende middelen Op al onze wegen.…

Nooit meer alleen

netgedicht
2.7 met 17 stemmen aantal keer bekeken 347
Oorverdovende stilte Maakt van ons, Een ander mens. Emoties, Vechten Leren, Leven met afstand Van een ieder En elkaar. Medemens waarderen Dichter bij gevaar Zorgen om jou, mij Samen, maar toch apart Leven met Corona Ministers strijden Voor ons bestaan. Angst, verstijfd, verward Eenzaam, stil, en hulpeloos Vrijheid ontnomen In…
Jade8 april 2020Lees meer >

heimwee

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 357
heimwee naar elke morgen het ontbijt de vaste tijd voor lunch, de thee, diner naar elke dag tegen de wind naar school, dromen van de nieuwe leraar Frans naar fietsen in een lange rij kletsen tot de schoolbel klinkt en dan aan ’t werk naar zorgen over teveel suiker, slanke lijn, en of hij me ziet het was nog vrede en we wisten…

Mongools monster

netgedicht
1.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 340
Machteloze monologen van minister-president manen mensen mensen in de meer en meer gemutileerde maatschappij Malverseren ze massaal, mateloos en multimediaal, de merendeels met mondkapjes gemuilkorfde monitoren Moeiteloos muteren microcellen van 't monster Mensbedreigend en mysterieus…
Olean7 april 2020Lees meer >

Verbonden met elkaar

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 309
het water slaat schuimig de glimmende puntige keien van de rotsen, hongerige meeuwen vliegen voorbij boven de onwankelbare bergen de rode stekende en de barmhartige liefdevolle witte zon tot de einder de zilveren golfjes verlicht het hoopvol vergezicht met 't hemelicht op blauwe zeeën opgenomen in de zuivere lucht met balsem van de genezende…
Meer laden...