Als ik lig te spinnen ik als kleine kat dan trilt mijn hele buikie en dan voel ik dat. Ik voel het dan zacht trillen bij mij in mijn maag daar ergens bij mijn borsie maar dan iets meer omlaag. Ik vind dat eigenlijk raar en eigenlijk wat zot dat ik zo steeds ga trillen bij vreugde en genot.…

zij snuffelt in de ligusterhaag ik neem de rododendron we zijn een team als er een reu aankomt zij kwispelt ik blijf rododendron ze trekt me de hoek om aan het lijntje…

Jouw dagen op het dak zitten zijn voorbij, ik kende jouw gemiauw, en jij herkende mij. Ik vroeg je of je nog even bleef, je knipoogde en hield je kopje scheef. Jij gaf me meer, dan ik jou ooit geven kon, maar jij was al blij, op het dak in de zon. Jouw naam roepen kan ik nu niet meer, je herinnering doet nog teveel zeer. Alleen…

waarom bidden wij niet als wij toch al bidden met Noorse boeren in de taiga om beteugeling van de warg - niet de wolf van Tolkien nooit in het echt gezien - laatste van het geslacht Gulo Gulo hier meest bekend als veelvraat* mannetjes marter tot veertig kilo beschermde soort in arctische staat ze rukken onweerstaanbaar op vroeger lekker…

stuntvliegers in groten getale bespotters van ruimte en zwaartekracht in slagorde afgezet tegen het grauw van de wintermiddag-hemel zwenkten de donkere eenmotorigen synchroon van links naar rechts van rechts naar links en profil bij het snelle stijgen als messcherpe grijze schijven dan in bijna looping weer omlaag dit alles zonder dat…

wat wist hij nu van lijnteelt van terugfokken of outcross voor hem was dit hondsgezeik tegen eender welke stamboom mijn grootvader koos voor een jonge hond met een lange, rechte rug mannelijk moest hij op zijn vader lijken “een reu met moeders trekken is miserie zoeken”, vond hij het was de tijd toen de honden nog gingen ‘staan’ voor…

Als ik hier in mijn kooitje zit sla ik soms diep een zucht als ik de andere vogels zie daar spelen in de lucht. Ze met elkaar zie dollen ze uit hun bol zien gaan terwijl ik in mijn kooitje maar op mijn stok moet staan. Dan voel ik mij verdrietig om wat ik hier zo mis omdat voor mij geen ene dag een beetje anders is.…

Geen kat was als jij en ergens ben ik blij dat ik geen andere heb gekend, verwend als ik was met jou ... 'Miauw' verschijnt bijna automatisch op papier. Vooruit, terwijl ik wat moeilijk knipper tegen het licht als iemand die wat heeft, weten alleen wij twee: jij hebt slechts geleefd voor dit, jouw en mijn gedicht.…

De zomer is voorbij het was goed, zo goed maar we gaan, we gaan! Wacht op me in Bretagne, bij Gibraltar wacht op me ik vlieg met je mee. Onze rust is rusteloosheid ons ritme, ons geluk wij, de zigeuners van de lucht. Laat ons onderweg zijn tot we sterven aan de kust en zand en schuim ons toedekt. Maar kom! Ik verlang naar je stem…

Ik ben kat en heb een mens vind dat helemaal niet raar ik heb het prima voor elkaar ze bedient me echt op elke wens als ik miauw, komt ze naar buiten haar vleien sust mijn luid gegil wanneer ik zachte aaitjes wil hoef ik m’n ogen maar te sluiten zelfs mijn buik wordt gemasseerd wanneer ik op mijn rugje rol lachwekkend met mijn pootjes…

Een lieveheersbeestje loopt op mijn toetsenbord punt- komma- aanhalingstekens en slash, min-plus- backpijl- insert- home, dan page up, draait er een rondje, vliegt naar mijn schrijfpapier en zet zich, vleugeltjes-toe, op mijn hand terug naar de toetsen, maar nu andersom en via enter de rand langs naar links om in de toetsgeulen zich te verschuilen…

Ik denk soms we bestaan in vriendschap. hoewel, ik heb je nooit gevraagd hoe je het vindt op aarde. ik zoek naar tekens van genegenheid en denk aan straks, wanneer de uren komen van het afscheid. want je vertrekt dat was de afspraak en als je gaat dan reis je op instinct, dus trots het donker tegemoet met opgeheven staart…

geloof het of geloof het niet man bijt hond was gisteravond man poetst kanariepiet rood hoofdharig manspersoon poetst de kanaries schoon met zijn tandenborstel drukt de vleugels aan om ze nat te drogen in scheurvel voor de wc op de radiator van de cv want straks is de grote show van de kleurkanarie club de vogeltjes lagen er verpieterd…

zwart witte vlek loopt afgetekend tegen hemelsblauw met blanke wolken grote ogen blikken onbewogen in mijn lens onwetend onverstoorbaar etend het mes doorklieft de malse lap…

Zij was een heel jong poesje heel dartel en heel speels zij kwam graag koppies geven en miauwde dan luidkeels. zij hield heel veel van mensen dit kleine kattenbeest het was een Doortje Dartel haar leven was een feest. Ik moest dan ook hard huilen toen zij te neder lag omdat ze onder het spelen die auto toen niet zag.…

Een rilling doortrekt zijn doffe vacht Zijn vermoeide ogen staan dof tranend Zijn getrimd leven en gelakte nagels Heeft hij willoos moeten ondergaan Gedwongen in stilistisch keurschijf Bekroonde hem met pijn en leed De meute in de weide die lokte Was niet gegund aan hem besteed Geen prijs kon zijn leed verzachten Hunkerend naar dat hondse…

De woelmuis wuift Naar de bruine rat Zwartgekuifd Dag schat Die twee die hebben iets Ondanks de zwarte kat Die vindt het niets En moppert zachtjes wat Ze zijn niet van hetzelfde soort Romance van niets Het is niet zoals het hoort Schandalig is zoiets De woelmuis fluistert zacht Dit is mijn integratie Mijn rat met zachte vacht Samen…

Het toont zijn kunstjes. Draait rondjes in de piste, terwijl de kinderen klappen denkt het aan het oerwoud. Ook een soort van circus met al die bomenkap en illegale teelten, nog maar te zwijgen over de jacht.…

Onze lieve schat ons zwart konijn Met op zijn neus dat witte vlekje Is bezig zijn laatste adem uit te blazen Hoe erg kan het sterven voor haar zijn Acht jaar heeft ze ons liefde gegeven Uitgeteerd kijkt ze me smekend aan Wil mij nog eens geen voer maar liefde geven Ach lieve baas het is zowat met mij gedaan Ik hunker naar je strelend aaien…

Kom mijdt de kakkerlakken En vergeet even de faraomier Even lekker uit en doorzakken Een lekker wijntje een glas bier Kom neem de duurste chinees Lekker aan een grote ronde tafel Na al die glaasjes dubbel kijken Naar die ene kakkerlak bij het comfoor Een kakkerlak is razend vlug En faraomieren klein als een streep De chinees is vast wel…