1.538 resultaten.
De zonde gaat vooraf aan de wonde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 182 Zijn stukgeslagen hand
knijpt de katjes in het donker
Toch blijkt hij niet somber
onder het toeziend oog
Zijn zacht gezalfde wond
is als een verre pijn die kronkelt
Toch springt de gewonde man
bij laag en bij hoog
te trotseren waar hij eerst bang
voor was
“De zonde gaat vooraf aan de wonde!”
Het toeziend oog knijpt zich toe…
mi
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 mi lanct
naar het land
mijner jeugd
waar ik ongestraft
blaaskaak kon zijn
verkondigend
wat waarheid was
of had moeten zijn
mijns inziens
vandaag is het
al omzichtigheid
wat de schrale klok nog slaat
het besef van
falen
en
ongelijk
gelukkig gaat het nog maar
om een paar jaar…
De gedekte dis.
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 467 Het aantal stoelen om de tafel
blijft eender,
het aantal borden,
zet ik steeds weer neer,
alsof je er nog bent.
Ik dek nog steeds met je servet,
de ring die ik oppoets,
nauwgezet,
glinstert in al haar glorie.
‘k Schil nog steeds zoveel piepers
als voorheen
en als de slager vraagt:
mag het iets meer zijn,
zeg ik nog steeds,…
Een schim.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 151 Stilte, even een snel bewegen
geen enkele blik van emotie
zie je in zijn ogen.
Hij staart in de verte, zonder
werkelijk te zien zoals,
een schim zonder enig gevoel.…
Gewoon benieuwd.
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 347 Het is en blijft
natuurlijk
wel een beetje gissen
of jij nog weet
wie ik ben of was
of wat ik in je leven was.
Het is misschien ook wel
een beetje dom
normaal kijk ik niet
zo heel vaak om
maar ik was gewoon benieuwd
of je mij zou missen.…
lucht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 178 manifesteert zich
op plekken van publieke waarneming
gsm aan oor
al doende
hopend dat men begrijpt
dat ook hij
staat in het volle leven
spil / in een web van connecties & opdrachten
dynamisch / onmisbaar
benijdenswaardig
de man
geknipt / voor de snelweg van deze tijd
Dat hij oreert in luchtledigheid
dankzij een platte batterij…
Als de Dood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 Als de Dood dan zo nodig moet
flaneren langs de grenzen van mijn leven
dan maar als mijn enige vriend.
Geheimen delen, praten over
ons bestaan en samen schaken
ironisch: hij met wit.
Wachten op de Grote Finale:
een vriendschappelijke omhelzing
ik word bevangen door kou en
sluit mijn ogen.
Mijn vriend wordt mijn einde
er is niets meer dan…
Als de zon is toegedekt
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 399 er zijn dagen
dan is mijn wereld zo klein
of blijkt het buiten mij te groot
dan kruip ik onder een deken
mijn armen zijn immers
te kort om uit te breken
ook beide benen lijken dood
al zie ik klaprozen
in volle glorie
en bloesem alom
iedere kleurenpracht
is flets
het gevoel houdt me doofstom…
Wilde Nachten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 218 Wilde nachten, leeuw op prooi,
Met dromen vol nachtgezang en vliegend vuur,
Luna speelt op dit late uur,
Slapers, geliefden en vrijers, huizen vol mooi.
Zachte wolken, geen geween,
Niemand alleen in deze wilde nachten,
Vele vormen van wilde machten,
Slechts een gedachte.
Hopend dat Aurora nooit zal komen,
In wilde nachten wil je blijven…
Eindeloze gedachten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 Eindeloze straten
Met rijen vol
Eindeloze mensen
Met hun hoofd
Eindeloos ver weg
En onbereikbaar
Net als hun
Eindeloze gedachten…
Verdriet van binnen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 271 Verdriet van binnen, niets goeds over mijzelf te kunnen verzinnen.
Het gevoel van niets waard.
Buiten schijnt de zon, terwijl het van binnen maar niet opklaart.
Er zijn zoveel dingen waar ik naar verlang.
Als die dingen niet kunnen, maakt me dat verdrietig en soms bang.
Wensen die zich niet vervullen, zo veel vragen die ik niet kan onthullen.…
Zoekt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 125 Een eenzame man zoekt
naar de schaduw
van een hoge berg.
Daarin zoekt hij
het waarom, de stilte
heel diep in zijn ziel.
Om daar het antwoord
te kunnen vinden,
van zijn eenzaamheid.…
stappenteller 15
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 534 meer is er niet
een weg, een bruggetje en dan
het fluisteren van de bomen
misschien het blaffen van een hond
herinnering als ver gezelschap
van oud-geliefden
op afstand lopen zij
het niet meer in…
Holler dan,,,,
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 203 mijn woorden zullen holler klinken
dan de echo van een put
waar wensen nooit uit zullen komen
en mijn adem zal verdampen
langs de muren van beton
en al horend blijf ik altijd doof
voor iets wat nimmer is gezegd
spreken doe ik pas wanneer
de loper is uitgelegd
en ik mijn schreden zet naar
waar ik wil verblijven
en ik in het diepste van…
illusie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 219 Alles is mooi
Ik denk dat ik ontdooi
Ik zit naast jou
in de kou
je laat me stralen
je bent de ideale
je bent prachtig
je luistert altijd zo aandachtig
je geeft me een kus
ik word hystericus
kon je nog maar bij me zijn
ik vond het zo fijn
maar toen ontmoette je haar
het einde tussen ons kant en klaar…
Geest alleen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 245 Omringd door geschilderde geesten
om het duister te verdrijven
heb ik rode rozen, blauw zien blozen
in mijn koffer op weg naar nergens
onder angstaanjagend bewolkte luchten
probeer ik werkelijkheid te ontvluchten
langs herinneringen, met jou in de nacht
blijf ik met mijn geest alleen, niemand wacht
tijd raast voort, vaak ongehoord.…
Eenzaam enigma
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 229 Liefhebber, omdat woorden bij de vijver
waarin jouw spiegelbeeld verdronk
nog naklinken in mijn geest
leef je met mij mee
we blijven dromen
zullen nogmaals onzichtbaar vrijen
of gaan eindelijk samen slapen
in dat zachte bed van stilte
dat dichterlijk genoegen heet
er hangt een mist over mijn leeftijd
een geheimzinnig gevoel van eenzaamheid…
In deze kamer woon ik
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 261 In deze kamer woon ik
rieten stoelen rond de tafel
een schilderij aan de muur
en achter de grote ramen
wolken.
De ruige kast, meegebracht uit Frankrijk
op het dak van onze Volvo
tegen de zin van mijn vrouw
mijn lage designbank
gekocht nadat zij weg was.
Hier had ik mijn kinderen op schoot
knuffelgeurige verhaaltjes voor het slapen gaan…
vergeten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 283 gevangen in vergetelheid
de drank die je daartoe dronk
vervaagde de herinnering
en toch weet je, elke weer,
wie ik ben en waarom
je bent jarig, is je verteld
de blijdschap is groot
bij binnenkomst, bloemen en cadeaus
kussen en knuffelen, een breekbare vrouw
maar bij de lift, op de weg terug
zie ik verdriet, brekelijk gezicht
korsakov…
Binnen-kamers
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 366 zij is eenzaam
in de ware betekenis
van dat woord
pratend in zichzelf,
verwacht zij geen
antwoord want wie
hoort haar in de
kamers waar zij leeft,
omringd door bloemen
die niemand meer geeft?
er klinkt een schreeuw
om aandacht zonder
geluid wanneer zij
deuren en ramen sluit
snakkend naar lucht,
op zoek naar het licht
liever…