Laat in de zomer de lust nog in bloei belofte van blauw in de lucht en zijn blik gulzig 't geluk als een ijsje gelikt de zee niet gezien en geen golfjes gehoord tot hij, tussen twee tegenliggers in behoedzaam een borst pakt uit haar schelp en even terloops een tepel streelt een zwerm zilvermeeuwen zit onverstoord.…

het schoonst snaarwater op deez aard stroomt altoos door de weesper trekvaart wat men daar voelt blijft diep onderkoeld trillen in moppies zo men fijn met ze paart…

Mijn lippen geverfd in 't vurigste rood nog vochtig en vol van het eerste bedrijf als vluchtige vlinders likraak op je lijf je buik op het bed je rug breed ontbloot Ik zoen je heupen ik voel zonder handen hoe laaiend jij onder mijn vleugels ligt de haartjes omhoog en de ogen half dicht nooit weet waar de vlindertjes zullen landen en…

Slapen zullen we gaan Licht van maan buiten sluiten Het landschap van ons lijf verkennen Alsof het de eerste keer is Het is aldoor wennen Een wondere wetenschap.…

Laatst zag ik in de duinen twee fietsen op elkaar liggen. Hand in hand kwam een stel uit de struiken, ze raapten vrolijk hun fietsen op. Ik was mijn gezicht in de badkamer, poets mijn tanden terwijl de bovenste handdoek van de radiator glijdt en de onderste meeneemt - even ben ik in de duinen.…

Beelden in kronkelende naakte zinnen Verdwaasd de rusteloze hongerige geest Overmannend sluipt de passie naar binnen Dringt in libido van het sluimerende beest Weerstand wordt fluisterend gebroken De ongeremde jacht dendert voort Achterlatend aangeschoten dochters…

De uitnodiging was daar De verleiding onvermijdelijk De nat glanzende lippen Bewust raakte zij de juiste snaar Bespeelde gevoelens Ongemeen in zinnen Grijpen aangeboden lust In geilheid te beminnen Vervullen van de daad Na het roekeloos bestijgen De snelle eenzijdige ontlading Vergezeld van haar gespannen hijgen…

Vingertoppen wandelen kreunend Liefdevolle dansen zwetend in beleg Zij zoeken prangende naar ontlading Zwijg zij slaafs er wordt niets gezegd Aarzelend tussen haar trillende dijen Daar in de gevoelige maagdelijke vallei Dringt zijn verdwaasd gezwollen roede Ruw stotend niets ontziend in mij mij mij…

ze proeft gulzig Homerus' bronsgroene woorden met haar zachtsmeulende, intens roze lippen, terwijl haar sterke, slanke handen teder het vroege, gezeefde morgenlicht strelen, tot het van rood naar dieprood kleurt loom en traag strekt ze haar mooie lijf, de ronding van haar borsten zoekt uitdagend de stralen van de zon, een helder flonkerend…

sst... m'n lief, ik wil lezen het vervolg op 'je gezicht' sst... mijn handen doe ik open, mijn ogen doe ik dicht dan betast ik alle zinnen van top totaan teen alinea na alinea nergens lees ik overheen en voel ik ze ergens prikkelen tot in mijn vingertop dan weet ik dat ze vragend zijn en geef er antwoord…

edelmetaal van blank- glanzende kleur trilt miljoen x miljoen x miljoen keer in een goede conditie parallel verbonden rompen met fluweelachtig bekleedsel koesteren hun inrichting waar men allerlei melkdranken kan krijgen onder de poort waardoor ik ga regent het in met toegevoegd vermogen nog groter wordt de omvang: omdat, daar, aangezien…

in een vlucht vol fantasieën rees ik gewichtloos boven mijn lichaam uit ik zweefde alsof ik in een extase leefde kronkelend, naakt begaf ik mij op een groene maagdelijke weide tussen vonkelende sterren baadde ik gewillig in exotische hittegolven gepassioneerd en vurig taste ik toe…

verstand en recht haken even af - er wordt naar je gekeken, je vindt het niet erg, je wilt dat er gekeken wordt, het ongemak van verboden voelen - er wordt gekeken vanachter dubbel glas een blik dwaalt af, ook jij kijkt nu - alarmfase één, een lichte trilling in de lies, achter de sliprand beginnen de voorbereidingen voor een grote ontvangst…

het vertrouwen was groot die dag in het bos bij de kabbelende beek zij sliep en hij keek over het mos wat de natuur hem bood…

Ik noem je blank en rond je heupen en je mond je heet Isabelle en je blankheid verlicht de nacht De maan zegt daar niets over de wolken halen hun schouders daarover op, verdoezelen je borsten, die opvliegen tussen blad van bos loofwoud in winter dat zichzelf verliest droomt van maretakken…

warm dansten ze op hun schaduwen tot de spiegelbeelden ééndimensionaal in elkaar overliepen mooie volzinnen waren niet nodig om in de echo’s van hun lust te verdrinken alleen kijken en dansen lijf aan lijf oog in oog…

Handen door mijn haar, al even verward als het laken onder ons lief beminnen, dan weer hard tot op het bot en daar wil ik je steeds weer ontmoeten en verder afdalen naar gevlochten vingers gespannen lijven, dan weer los en terug naar de plek ..waar woorden maar half.., het bed te klein, een omgestoten glas.. scherven onhoorbaar…

het spel op de wagen verloopt zonder spermatofoor de mijne dringt vanzelf direct door in haar van gewone hooiwagen we doen het op een hooi of roggemijt stralende zon geleidt onze stroom energiek vief toch tikkie loom wakker niet tot het uiterste bereid slaat zij groen geel paars uit bij de daad trek ik deswegen te laat terug of merk het…

De geur van perversie Als rozenblaadjes, fris dringen mijn neus binnen, strelen mijn reukorgaan, het gevoel, de geur, het getintel, Ik voel me goed.…

jij roept een hevig verlangen op, jij kust wakker wat al lang bestond, verlangen om hart, ziel, geest en lichaam te doen samensmelten, dat oeroude, eeuwige zoeken van iedere mens, ik wil je laten slapen in mijn armen en steeds kijken naar je gesloten ogen, en luisteren naar de geluidjes van je diepe, rustige ademhalen, ik wil je lieve,…