. ik ruim de keuken nog wat op ik zie mijn moeder gaan ik pak wat op en zet het weg ik zie haar handen aan hoe zij het deed verleden tijd wordt heden in de tijd nu net als toen mijn handen gaan als die van haar met vlijt haar vingers zijn nu krom beleefd haar handen zo vertrouwd de mijne zijn nu net als toen al moederhanden oud…

hij zet een zestal vallen met blokjes kaas voor ratten gooit akelig precies kiezelstenen naar naderende katten strooit gif in iedere hoek gleuf en gaten niets of niemand die aan zijn liefjes zaten vertroetelend aaiend vertrouwt hij hen toe van mijn vrouws gezwets wordt ik zo ellendig moe bronchitus roggellend in zijn houten burcht ruimt hij…

Mijn broer is machinist Stuurt met losse handen alle mensen door het land Als jongen van een jaar of 13 heb ik heel even stiekum naast hem op de bok gestaan Vele jaren zijn vergleden als vergezichten uit een coupéraam trokken zij aan ons voorbij Het spiegelei verdween al eerder En nu mijn broer zijn laatste treinrit maakt Verliest het…

Tussen Pasen en Pinksteren, nog net te koud om te terrassen, tussen bakken wiegende gele Narcissen, en andere voorjaarsbloemen; vind ik jou, op een stoeltje, in de tuin, met je petje schuin op je hoofd, een biertje in je hand, en je oude pijp in je mond...…

Trekkend aan zijn sigaar zat opa tegenover mij rustig na te denken tijdens een schaakpartij. Maar altijd kwam 't moment, dat hij begon te praten, zeggend: 'De één zou 't doen, de ander zou het laten'. Dan blies hij een rookgordijn, viel fel mijn stelling aan en zag ik steeds mijn kansen geheel in rook opgaan.…

meer en meer valt je bedrading uit jouw tasje draagt je laatste zekerheden je wilt wel meedoen pakt steeds mijn hand midden in een zin staar je naar nergens het beeld op je DVD springt plotseling terug samen met jou zing ik bekende kinderliedjes…

In oma’s tas vond jij het maar een zootje, want onder zoute drop en pepermunt, tussen de kruimels van een krentenbroodje lag er een potlood met een losse punt. Een bonte zakdoek: gister nog gewassen, de kam, een briefje en een veil'gheidsspeld; met elastiek een bundel paperassen, het leren beursje met wat rinkelgeld. Maar was je eens gevallen…

De uren zijn al lang geteld, staan 'em alledaags voor ogen - Hij poetst nu druk zijn glans uit het antiek en wat geleefd werd ligt tot eenvoud ingedikt: zijn Gooise stoomtram en huzaren, 't liefje dattie trouwen moest. Z'n zwijgen heeft geen nieuwe naam, de schemer valt en binnenwaarts breekt tochtstrip uit clivia's en kieren.…

Ik zag je op die en die foto in mijn eigen gezicht er zijn spiegels die altijd liegen in elk tijdsgewricht…

Oma's Droom Een smal boerenslootje zonder peddels Glij ik langzaam door turkooizen Gifgroene polders uitgestrekt piepkleine huisjes links en rechts Zó dichtbij het aanraken mogelijk aanééngesloten op een rij Bukkend onder een dwergenbruggetje spinnenwebben uit het gezicht halend afvragend dit Déjà Vú schitteren kleine raampjes Binnen…

volverwachtingskind in streeppyjama steken transparant grijze haren als monument van slapeloze nacht in jonge vlegeljaren rechtovereind de wereld in grote handen op het feestversierde kleed blauw geaderd kwetsbaar haast getuigen tegenstrijdig streven mijmer ik verdwaasd gravend in herinnering zoals je daar vertederend een gretig levend kind verhalend…

haar als het zilver dat in kerstbomen hangt engelentranen draden vol levensgetuigenis een stem die alleen weerklonk om te verhalen over hoe goed en wel toen en af en toe ook nu onder de mensen hij is er niet langer bij om te vertellen hoe graag hij zijn vlees zelf had gesneden gekauwd, vermalen door de tijd maar nog steeds in gedachten…

met uitgestrekte armen omvat hij sprekend: ga achteruit, weg van mij! gewijzigde aansprakelijkheid zijn ga of zijn eega landheer vissend in eigen water na een lichtmis voor Maria wat een idee! van golvingen voorzien en verheffen tot iets volmaakts telkens hetzelfde, telkens evenveel de zaal loopt vol met mensen met behulp van een machine…

mijn zoon, ik heb je niet gebaard want ik sliep nooit met je vader, die stenen herstelde bij de Muur, en jou moest achterlaten jouw oom bikte stil het groene koper, en na de ramp met de rivier, liep zijn vrouw elke dag opnieuw naar het kantoor van de opzichter niemand wist iets van die mijn, geen krant wilde de geheimen kennen, en een…

als jij zit wanneer ik zit en ik zit als jij zit dan zitten wij beslist samen zit ik, maar zit jij niet dan zit ik helemaal alleen en is jouw stoel onbetwist leeg!…

Heeft U dat nou ook, vroeger ging alles makkelijker gesmeerder, vanzelf, van een leien dakje vroeger draaide ik mijn hand niet om, als men me iets vroeg deed ik drie dingen tegelijk vroeger maar dat was vroeger en dit is nu en ik draai mijn hand geen drie maal meer om voor ik nee zeg ik denk drie maal ná voor ik ja zeg Want vroeger…

Hij stalde de spade in een plag en wrong wat denkbeeldig zweet uit zijn pet, gaapte naar een kever en voorspeldde droge hooimijten uit een vleugje knalpotgas. Doar, zei die, krieg ie een kei van in oe vel, jong. Perkament dacht ik, rimpels bedoelde hij. We speelden generatiekloven, dat is traditie. Moeder had rotsen toen ze stierf en papa…

Ik woon in de bergen, ik woon in het bos. Ik zit in de bomen en veel tussen het mos. Ik woon in een rivier, ik woon in de zee. Ik lig daar lekker te dromen en maak een heleboel mee. Ik woon in de duinen, ik woon in een baai. Ik zwem daar tussen de vissen samen met een haai. Ik woon onder de grond, ik woon in een kanaal. Ik maak…

hallo broer, hoe gaat het met jou het was toch gister dat je verjaarde ik ging elders naar het toilet daar hing geen kalender waar jouw naam was opgezet hoe oud ben je nu geworden ja, ik vraag dat elk jaar zou niet graag willen dat je een foutief ingeschatte leeftijd ziet als een ongeïnteresseerd gebaar had je nog visite deze keer…

haar sterkte en trots waren steeds te bekoren nu is haar leven verloren verloren in tijd het heden ongrijpbaar verleden niet tastbaar verdwaald in twee levens soms meisje, soms vrouw…