Het is genoeg: kaneelbrood met de feesten een harde oude kaas erbij, walnoten en port Ga ik verloren in het strelen van jouw heupen vind ik mijn weg in het zachte vlees van jouw venusheuvel die duidelijk uit het landschap van jouw lichaam rijst? Zolang jij eerlijk bent duurt het feest jouw glimlach die valt tussen borsten gevangen wordt…

De lekkernijen die ik in mijn geest verzin zijn immaterieel en door mystiek gezonden snoepvlinder ik praat tegen je in mijn duisterslaap maar wakker in het licht ben je er niet tussen de letters van mijn woorden heerst stilte hongerige zuiverheid van naakte adem daar moet ik het mee doen snoepvlinder jij bent gevlogen…

het was en is niet alleen maar feest ons land gaat kaal gekleed onder een hermelijnen koningsmantel er schuren uiteengevallen lorren van overzeese delen rond het lichaam ooit aanelkaargenaaid door heloten zeeën vol met zoute tranen voelbaar verdoezeld in de natte voering wat is nu nog een koning zonder grip behalve dan gekleed gaan…

de tram halen wolken te vluchtig om hun tranen uit te storten 't vergeten entree-bewijs toch nog op tijd mee gegrist nu alleen nog die verrotte koppijn…

Voorbestemming na de nacht Inspiratie verwilderd gedichtje geschilderd Passie samen kracht Bevrucht in gedachten Winden vangen graan En wieken en torenas en kraan En Zoals ik het voel Schrijven doe ik zittend Wat kan ik liggend doen? Als het waar is Poëzie is springen Ik vind je leuk…

Soms moet je wel glimlachen om eigen dwaasheid en gebrek aan vertrouwen; niet alles is immers slecht en ondoorzichtig, er zijn ook zonnige momenten en al vallen de bladeren nu in snel tempo, er is meer. Ook nu worden ieder ogenblik weer kinderen geboren: beloften voor toekomst en volheid van leven, al is ook dit begrensd in tijd en ruimte. Vergankelijkheid…

mijn ogen hunkeren naar het licht dat zich telkens afwaarts keert, het leven draagt de stervenden in het zicht van mijn witte handpalm, was er een god dan zou ik bidden, maar de hemel heeft de christenen gespleten tot spijs die reeds gegeten werd wat nu rest is de aftakeling van de burgerij, de zonde van het vorstendom, een monarchie…

zag de zak met veren ineens een anders zijn door met pek te teren publiekelijk scheiden met schande vastgepend hun daden eindelijk gekend ooit was er eva en de slang kaïn en zijn abel judas de verrader van het span toch gaat de schepping door komt de zoveelste verrijzenis halleluja zingt het engelenkoor…

Nee, de mensen zijn niet dom kleden zich enkel even om tot onverlaten van de straten om zichzelf weg te sturen weg van alles dat voorbij gaat achter maskers om te gluren naar het liefste dat hun lief is noten roffelen op trom de kalebassenman speelt bas de burgemeester bombardon Rom pom pom pom, rom pom pom pom confetti regent op gazon…

De laatste dag op de kalender hangt er nu al losjes bij terugkijkend naar 2012 maakt 't me vrolijk, en heel blij genietend van al die mooie mensen die ik dit jaar heb ontmoet nieuwe stappen ondernomen ja dat voelt heel goed kijk ik uit naar al het nieuwe dat mij ten deel zal gaan vallen wens ik een ieder genoeg laat de kurken nu maar…

gescheiden stroomt ons bloed door afstand die enkel uit tijd bestaat en door gebroken woorden zijn gespleten, waarheid is een gegeven die niet spreekt uit twijfel gedeeld is ons vlees dat liefde ment zoals een paard raast door veld en hei voorkeur en behoedzaamheid, het passen in dezelfde straat, vreugde huist niet in mijn hart…

De slager bleef maar zelden bij de les. Z'n middenstandsdiploma kreeg-ie niet. Er niets van bakkend ging z'n zaak failliet. De bakker daarentegen had succes. Z'n dochter Loesje had het huis versierd en zijn charmante echtgenote Brenda verraste 'm met een prachtsuccesagenda. Uitbundig werd er bij hem feest gevierd. De eega van de slager kleurde…

Een rode wijn gewerveld in een schots en scheef gehouden notoir glas van tranen zat hield zich heel keurig maar fruitig waterpas…

In het bedaarde gepensioneerdendorp Haren is een verjaardagsfeestje volledig uit de hand gelopen. Via Facebook zijn onbedoeld veel te veel mensen uitgenodigd, met als gevolg veel geweld en vernielingen. -------------------------------------------- Het feestje liep volledig uit de klauwen: Je inviteert wat vrienden voor een feest, Maar die…

Leer me het geheel te zien: de grootsheid van dit heelal, de afgrondelijke diepte van de liefde, de pogingen tot vrede, de kinderlach te horen, en de stemmetjes hoog en blij. Leer me dan niet te struikelen over een molshoop, al doet een keitje in een schoen ook pijn. Leer me het geheel te zien: de afgrijselijke armoede waarin zo velen ook…

de lange stoet rijdt toeterend voorbij waar wij opzij zwaaiende deelnemers machtig verrast zijn over het tetterend gelijk de kinderen wuiven terug een mooie rondreis mijn dubbele gedachten over eendracht en massaliteit laten de weggedrukte tranen toe mijzelf ten spijt…

langzaam word ik door haar uit bed gelicht en ten dans gevraagd met ogen nog toegeslagen bewegen we ritmisch op de maat van de wind in een oogwenk tilt ze me op en zwiert me ongemerkt door de ochtend het schijnt zonnestralen…

Voor Irmlinda Vanachter het raam aanschouwt hij zijn jeugd emotie vult zijn ogen koorts gloeit in zijn hart herinnering flitst voorbij zijn gehoor, iets minder scherp spitst zich op geluid van komend en wegstervend ijzer Dokkum viert, Dokkum zwiert Het Fries klinkt rond de molen, op bankjes in schaatsvorm wordt popelend geknoopt,…

De band op het feest van de school Met liedjes bekend van de plaatjes Voornamelijk pop en wat soul Herkenbaar na één of twee maatjes De school met de band op het feest We dronken er cola en spa’tjes En gingen tekeer als een beest Gehuld in uitdagende maatjes Het feest op de school met die band Wat hadden die gasten een praatjes Zij waren…

de kracht van het leven ik vind het toch hoopvol golft het in mij als een geschenk komt het voorbij wat eens was, zal ik, wil ik niet vergeten het verleden hangt als een amulet, een juweel op het midden van mijn hart het rust in verknochtheid het heden stroomt vol dynamiek en euforie mijn levensader nipt vraagt en ontvangt…