lach je mooie lach want jij bent de mooiste, lieve schat, en zo niet dan mankeer ik wat aan mijn ogen of hou je me voor de gek, -soms geloof ik zelf niet meer wat ik denk, hoor, zie, voel, ervaar...- de vissen springen achter je op uit de fontein als twee handen uit het water, dan, nog ben ik net op tijd om ze te fotograferen, en jij loopt…

ze trok haar mooiste kleren aan in de gang keek ze nog even in de spiegel schikte haar kapje en duwde wat losse lokken eronder vergezeld van haar vijf zoons die hun beste pak droegen togen ze naar de stad ze zouden zich laten fotograferen rondom en op de schoot van hun moeder denk erom: niet bewegen zijn de jongens gaan schuifelen tijdens…

Met z'n allen bij elkaar, starend naar een punt, in gedachten verzonken, vergeet ik de tijd. Dwalend door mijn fantasie, voel ik de stilte en de spanning van het moment. Even is er licht. De tijd wordt gevangen in zwart en wit. Dit moment voor altijd.…

Een klokkentoren priemt boven ’t maagdelijk wit hypocritisch zicht…

De vrouw slaat haar benen over elkaar zij waant zich alleen in haar nonchalance haarzelf bewegen is niet wat zij ziet waant zich alleen en onbespied Straks krijgt zij thee in de salon wat toastjes met kaviaar en een kus Op haar schoot leest zij gedichten vertaald in het Nederlands van Poesjkin Haar wangen worden rood en zij streelt haar…

bevroren reflecteert het meer de vorstelijk berijpte kraag van riet dat langs de oever groeit maar stil door ruisen lang vermoeid buigt voor een kille wintervlaag vanuit de zoom staart star een reiger met zwoele zomers in gedachten waarin het kwaakconcert zacht klonk dat hem zoveel voldoening schonk zonder het eindeloze wachten en…

Aan allen die daalden naar hun ondergronds doel gaf gij een veilig gevoel gij, die ons naar boven haalde. O schone schacht, uw wielen draaiden alwaar de kolennacht nog eenmaal zwaaide. De kabel losgelaten in ontwapenend beton en afbraakapparaten zonder saluutkanon. Een gouden tijdperk en het zwarte zweet door het labeurwerk beiden…

Met een kunstige precisie achterhaalt hij elk bijzonder detail. Flitsend spiedt hij de horzon af tot hij zijn doel heeft bereikt. Een schoen waaraan een geschiedenis vastzit. Een zonnebril waarin levens spiegelend voorbijgaan. In een moment van stilte, een tel zonder fluistering wordt de essentie vastgelegd; het gevoel in een beeld.…

Vanaf Terheijde de Molenslag in de schemer licht beschonken zakte weg en raakte bezonken wat beetje zwaar op de lever lag Ploeterend door het zachte zand reikten aanloopjes net te kort springend over kreekjes voor de sport of doen oudere knullen dat niet meer het houdt tenslotte op ooit een keer Onder de spetters wel lekker nat stond…

voor een enkele herinnering het hele huis overhoop gehaald van zolder tot kelder doorzocht maar helaas niets gevonden een vergeefse zoektocht naar die ene foto in ouderwets zwart/wit van jonge mensen in tegenlicht daarom dit versje geschreven als substituut voor het kiekje dat verloren ging maar had kunnen getuigen van geluk van…

hij, onkwetsbaar achter de lens tast, tuurt en wacht om haar te vangen in een mozaïek van mythe en magie zij, staart stil in een boog om hem heen onaangedaan blijft ze staan een ogenblik denkt ze: zie maar, ik ben niet wat je ziet…

Via zijn lens werd de wereld Geïnformeerd Vietnam, Yom Kippoer en Cambodja Kwamen voorbij Philip Jones Griffiths Gaf met zijn hart aan de Fotojournalistiek een ziel Door middel van zíjn camera Zou de wereld moeten hebben Geleerd *Vietnamese burger, gelabeld (1967), n.a.v. een foto van Philip Jones Griffiths die deze week…

een landschap met fietser in vroeg tegenlicht bij een fraai vergezicht van een nog schrale zon soms treft een woord juist die gelijkenis zoals de lens in enkel ogenblik zich opent voor de eeuwigheid…

de foto’ s plakken hun landschappen op elkaar ik moet voorzichtig zijn om geen dijk stuk te trekken jouw dijbeen naast een populier is al wat gelig jammer van die bokkenorchissen…

achter een glas reuzegeuze lambic krijgt-ie een steeds knappere kop zijn vrouw zet hem er trots zo op voor de gulle lach in kroeg en lik het guiness book of records ziet verhip zijn neus vastgroeien aan zijn onderlip Toelichting: Bekijk het vooral zelf op www.catsandmusic.be/Hugo/gedicht.htm…

doet een wezel in godsnaam op een strekdam op het wad bij Paesens waar ligt dat binnen een straal van 10 km ten noorden geen plaatsen Stiem 5,63 kilometer 117°O Morra 3,86 kilometer 153°Z Wie 3,70 kilometer 252°W dat ligt daar allemaal echt het arme beestje in vizier vlucht voor de fotograaf goeie foto jammer voor het dier verstopt…

toestel aan borst geklemd uit invalshoek van camera en haar ooghoogte legt zij talentvol de natuur bloot vanuit bewogen inspiratie etst zij het landschap in een totaalshot door fluitende wind pakt zij haar kansen in een onweerstaanbaar spel laat ze het licht glanzen als een engel in het struweel het bos bespeelt haar in juichende…

te vaak met foto's is het wild schrikken ben ik dat zoals die met die bolle kop uitpuilende ogen getuite lippen open mond trillende vleugels je weet nog wel van toen we mooi weer speelden bij de maadjes in de schimmelkaas ja daar word je wel even stil van dat te verwerken…

vandaag heb ik hem genomen, die flat stond immer in de weg als ik weer eens het plaatje van mijn leven wilde schieten maar nu heb ik 'm…

spoorwegemplacement Hengelo 28-08-'07 het warme morgenrood bij het ochtendgloren aan gindse horizon verrast mij totaal... ik vang dit vergezicht in een enkele 'click' als inspiratie voor een kille avond ergens achter in november om straks tóch nog even de warmte te ervaren in mijn dan zo tochtig hart…