302 resultaten.
Kosmisch Raadsel
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
187 Mijn Hoger Zelf, Geweten meer dan heilig Ik heb je leren kennen in mijn jeugd
Door rituelen zo vertrouwd en veilig
Een bodem voor menslievendheid en deugd
Ooit werd je God genoemd en ook wel Vader
En daar waar rook is, is nu eenmaal vuur
Indien ik je bestaan als volgt benader
Dan ben je toch een teken aan de muur
Er was een tijd waarin…
Jeffrey
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
236 Er ligt in mijn huis een strekkende meter
Die ik Jeffrey genoemd heb
Het is bij mijn weten de enkele strekkende meter naar een oom vernoemd
Ik heb hem niet gedoopt en nooit een achternaam gegeven
Jeffrey verplaatst zich heel de dag doorheen de kamer
Ligt soms naast de boeken
Als een ring rond mijn borst
Nabijheid te zoeken
Jeffrey…
Titel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
183 De aarde
De lucht
De zee
Een zucht
Het leven
De dood
Huidskleur
Of rood
De dagen
De morgen
De nacht
Geen zorgen
De liefde
De pijn
Overkomen
Het zijn
De drank
De drugs
De waarheid
Het gerucht
Het werken
Het geld
Je gezondheid
De helft
Donkere materie
De zee
Zwarte gaten
Ga je mee?…
Rap
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
182 de Maan is aan
de Maan is uit
de Zon gaat onder en de Zon komt op
de Aarde draait en draait en draait en iedereen is weg
iedereen is weg
en de Maan is aan en de Maan is uit
de Zon gaat onder en de Zon komt op
de Aarde draait en draait en draait en iedereen is weg
iedereen is weg
waar is iedereen naartoe?
de lucht is geel en de…
Multiversum
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
227 tussen dood en geboorte
liggen communicerende gaten
hier en nu en overal
de kosmos vol
zwarte tunnels
trechters
valstrik voor versleten sterren
ijlend naar het absolute nulpunt
van materie
licht en tijd
gebalde energie
massa
onomkeerbaar wentelend
in het zwarte gat
de nieuwe ruimte tegemoet
naar het onhoudbaar orgasme
dat leven…
Eenzame metaforen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
197 In het nachtland van dromen
zwemmen zwoele rivieren
naar verre horizonnen
om de zee te voeren
ik heb je lief
fluistert ze
maar je bent doof
voor argumenten
je hebt haar lief
dat weet je
maar je bent blind
voor haar schoonheid
beelden zwijgen
woorden dansen
in echo van jouw ratio
eindeloos is de stilte
van het roekeloos heelal…
Hologram van het heelal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
163 Alle elementen die we schikken
in het Periodiek Systeem, de allereerste
bacteriën en ook wij, mensen
zijn scheppers van het heelal
In tijd en ruimte veranderen we
de energie en schrijven we mee
aan de onvergankelijke feiten
aan de randen van zwarte gaten
Die informatie bestond al
als de Schepper
die er met een oerknal
ruimte en tijd aan…
Wakend licht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
185 Het is mooi om sterren weer terug te zien in de
hemel waar zij voor onze ogen de geboorte van een
nieuwe dag aankondigen, omhelzend met heel veel liefde
Hun lange, zoete kussen afgedrukt op klein stukje eeuwigheid.
Elke vorm van schaduw stante pede weggeveegd
zodat ze schitteren in al hun blauwkleuren tot roodtinten
Iedere kijker en liefhebber…
Ode aan Venus
netgedicht
3.1 met 8 stemmen
228 Hoog boven hemel
een kleurrijk lichaam verschijnt
avondster glinstert
Na enige tijd afwezig te zijn geweest meld jij je weer
aan in een hemel van openheid en samenhang waar jouw puur
en zuiver gezicht straalt o zo dicht, maar eveneens ergens hier ver vandaan
Hoe ik jou heb gemist daar ik jouw verschijning wou zien tegelijk wist ik niet waar…
Verliescirkel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
227 elk begin
gaat naar een einde
er is geen winst
geen onderscheid
nochtans
wat niet verwekt is
moet niet sterven
wie niet meespeelt
wint altijd…
Ze heet Luna
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
270 Puur in een ornaat
omgeven door sterrenlicht
verbonden met jou.
Hoe uitdagend en vastberaden jij een gedicht hebt
achtergelaten op mijn breekbare lippen van waar verlangen wordt
gelezen op elke regel terwijl een strofe is geschreven in taal van liefde en licht
Enig gebaren van aandacht en vriendelijkheid zitten op dezelfde lijn; dat smaakt…
Uit je schulp
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
241 Soms zie ik in gedachten op een lange ijzertrap
Die wentelend omhoog gaat naar Elysisch wonderwel
Mijzelf op treden treden als een gave oesterschelp
Ik voel hoe in verborgenheid in mij de parels rijpen
Langzaam puur ik korrels zand die landen op mijn tong
En in het duister oergeweld van weekdierengedachten
Dring ik langzaam dieper door tot…
Outopia
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
202 Vervolg op mijn eerdere bijdrage
van 16 juli jl., "Jupiter's Roos"
_________________________________
DARK ROSE
Nog even over de recentste
versie
Van 't altoos immer uitdijend heelal
Het tijdloos eindeloos oneindig
al
't Is iets van Webb dat ik nu van heel ver zie...
Nu lees ik in mijn notapaperassen
De infraroodopnamen van James…
Jupiter's Roos
netgedicht
1.5 met 4 stemmen
191 IOVIS ROSA
Polaire cyclonen in witgrijze stromen
meedogenloos snijdende ijzige winden
magnetische velden in couleur locale
Thor laat tornado's genadeloos
gieren
in noorderlicht vlammend rond tollende manen
Wodan werpt woedend de riem met de dieren
in nevels en ringen die vuren bedwingen
Dan rijst uit dit allegaar
van godenduistering…
Cloud nine
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
210 Goed nieuws! Nu Elon Musk zijn Marsavontuur heeft laten varen kunnen wij, voyagers van ruimteschip Aarde, collectief deelgenoot worden van een missie in onze eigen explorer.
Toevend op Cloud nine rond middernacht maakte zich een euforisch gevoel van mij meester. Alle humanitaire rampen en klimaatellende verdwenen als bij toverslag in nevelen der…
De raad van een lelie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
207 Een nacht ging ik wandelen
naar de vijver
God was niet in het water
En de wilgen verhulden dat niet
Afasisch. Onhoorbaar bestond daar een lelie
Witter dan ik kon betreden, heden
Begreep ik de wil en de waan
Aanlandige winden te smaken
Onroerbaar te zijn als het kruid
Geen ogen zelfs voor zon of maan
Er zal, voor het einde komt…
het heelal
netgedicht
5.0 met 9 stemmen
335 het heelal gezien
als immens schoolbord...
geef de dichter
een krijtje
en weldra
staan er de
mooiste verzen
aan het
firmament…
De bibliotheek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
264 Het begint te regenen
als ik halverwege ben
Bij aankomst
blijkt mijn lenerspas thuis
Terug
Regent het harder
Alle stoplichten staan op rood
Op één na
Die-ik-in-een-sprint-
hoop-te-halen-als…
mijn voorvork breekt
Het lukt me niet te genieten
van het moment van gewichtloosheid
wanneer ik over het stuur
naar het asfalt zweef
“Analfabetisme…
Heelal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
236 wij zwerven
als scherven
door ruimte
en tijd
als kwijtgeraakte
onderdelen
steeds weer
op zoek naar
een vorm van
nabijheid
om alles
wat stuk is
te helen…
Morgenrood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
232 Struinend door de morgen
Een mysterie voor jou ontbloot
Sferen die ontzorgen
Ook al kleurt de hemel bloederig rood
Een lange weg van gaan
Waar mensen nooit zullen komen
Ver achter de maan vandaan
Het leven mag dagdromen
Zonlicht wordt ontleed
Met daadkracht zal het tegenscoren
Als stof met waterdampen streed
Zal wit licht straks weer…